Een vieze motregen op dag 3 houdt een groot gedeelte van de ochtend aan, maar er komt wel een beetje wind. Als ik om half 10 uit mijn 2e slaapshift rol, hijsen we het grootzeil en de gennaker en gaat de motor uit.
Verder is het een dag van eindeloze grijze lucht, eindeloos veel water en eindeloze uitzichten. Weinig inspirerend en weinig spannend. Het liefst "verslaap"ik deze dagen om vlak voor aankomst pas weer wakker te worden. Maar dat kan natuurlijk niet en daarom geef ik mijzelf 's middags een schop onder mijn kont en kom ik in beweging. We bakken een appeltaart: de gesuikerde appeltjes zijn lekker, maar aan het kant en klare deeg zit weinig smaak. Niet voor herhaling vatbaar. En we doen een beetje school: het interessants is nog te lezen in "Het Zeeboek" hoe het nu zit met spring- en doodtij (versterkende resp. verzwakte aantrekkingskracht zon en maan op het water op aarde) en het geluid dat je hoort als je een schelp tegen je oor houdt. Je denkt dan de zee te horen, maar in werkelijkheid hoor je het bloed langs je oor stromen. Nooit geweten!
Highligt van deze 3 juli is de verjaardag van Oma Riny; we bellen met de satelliet-telefoon naar De Rijp en zingen een verjaardagslied. Ook passeren we een zeilboot en zien we -via de AIS weliswaar- verschillende vrachtschepen op onze route. Via dit AIS-systeem kunnen we zien hoe groot het vrachtschip is, wat haar koers, haar snelheid, haar bestemming is, als ook de verwachte aankomstdag is. Bestemmingen lopen uiteen van Oranjestad (Aruba) tot aan Cagliari (Italie).
Als het avond wordt, verruilen we de gennaker voor de fok. De zee klotst en botst en ik slaap er slecht van. Als mijn wacht om 01.00 uur begint, is het pikkedonker: geen maan, geen sterren en wel weer die motregen. Bah!
Nog af te leggen afstand (05.00 uur): 808 mijl
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten