Onze dagen in Brest zijn zeer produktief.
Op maandagochtend leggen we –via het marinekantoor- contact met de grootste/beste tuiger van Brest, Iroise Greement. In de loop van de ochtend komt Eric Crochet langs om te bezien of en wat hij voor ons kan betekenen als het gaat om nieuwe verstaging. In ons beste Frans en in zijn beste Engels communiceren we met elkaar. ’s Middags komt hij een 2e keer langs, met een prijsopgave. Het is even diep adem halen voor ons, maar dan krijgt hij de opdracht om beide hoofdwanten (bakboord- en stuurboordstag) zo snel mogelijk geheel te vernieuwen. Zo gezegd, zo gedaan. Op dinsdag krijgt hij de benodigde materialen uit Lorient resp. La Rochelle en op woensdagmiddag hebben we 2 specialisten aan boord die vlot en vakkundig de oude verstaging voor nieuwe vervangt. We zijn zeer in ons nopjes met deze snelle gang van zaken; hierdoor komen we niet in de knoop met onze reisplanning voor de komende (laatste) weken.
Brest is een waar zeilwalhalla. Vanuit marina Le Moulin Blanc is een buitengewoon actief zeilgebeuren voor de jeugd; de hele dag zien we kinderen op surfplanken, in optimistjes, lasertjes, hobie cats en kayaks over het water gaan. Het water leent zich hier uitermate goed voor, want de Rade van Brest ligt zeer beschut en van golfslag is geen sprake. Voor de toerzeilers is het een meer dan handige uitvalsbasis: op de kant zijn volop chandlers, zeilmakers, tuigers en scheepsmotorendealers. Oftewel, als je iets of iemand nodig hebt, is dit de place to be. Coos benut deze dagen dan ook voor allerlei onderhoudszaken. Motorolie en saildrive-olie wordt vervangen (en direct kan reserve-olie aangeschaft worden), de schroeven worden van nieuwe anode’s voorzien (brrr, het water is slechts 16graden…), de dieselfilters worden vervangen (meteen nieuwe dieselfilters als reserve), het anker wordt gespoten met galvaniseerspray, de teakhouten tafel wordt geschuurd en in de teakolie gezet, de bimini (zonnetent) krijgt nieuw elastiek en een paar bakskisten worden voorzien van een nieuwe laag bilgeverf (naar deze verf zijn we al maanden op zoek).
In de tussentijd draaien de wasmachines 4 grote tassen stinkend wasgoed weg. ’s Avonds schuiven we in frisruikende, schone bedden en we slapen andermaal als roosjes. Terwijl Coos en ik met deze klussen bezig zijn, vermaken de kinderen zich in de speeltuin op het naastgelegen strand.
Op dinsdag gaan we een middag met de bus naar down-town Brest. Omdat Brest niet bekend staat vanwege interessante historische gebouwen of anderszins culturele bezienswaardigheden, richten we onze blik op de Galeries Commerciales, oftewel het winkelcentrum. Voor het eerst sinds maanden lopen we weer een H&M binnen. Tico en Sil zijn helemaal blij met een nieuwe blouse en spijkerbroek. Coos verwent zich in het kader van terugkeer in de Nlse maatschappij in een andere zaak met een paar nieuwe overhemden. Ik beperk me tot een knielegging en een spijkerrokje. We lopen ook nog naar de andere marina die Brest rijk is, Marina Le Chateau. Deze marina ligt dichterbij het centrum van de stad maar heeft niet de vriendelijke, gemoedelijke atmosfeer die we wel proeven bij marina Le Moulin Blanc.
Tussen de bedrijven door eten we onze buiken vol aan het franse stokbrood, aan Camembert en aan pate. Heerlijk! En ik trek voor het eerst sinds 11 maanden de hardloopschoenen weer eens aan om te gaan hardlopen!! En dat valt nog geenzins mee: ik kan er 4 x 10 minuten uitpersen maar dan is de koek wel op. De dag erna protesteren de dijbeenspieren alsook de scheenbeenspieren….Op naar de 2e sessie, die hoogstwaarschijnlijk in Guernsey gelopen gaat worden. Want morgen (donderdag 14/7) vertrekken we rond 08.00 uur richting Guernsey waar we vrijdag zullen aankomen in St.Peters Port.
To be continued!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten