Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







donderdag 21 juli 2011

Het Kanaal over!

Die busrit naar Lihou Island op Guernsey hebben we nooit gemaakt. ’s Maandags begint mijn dag met hardlopen: 4 x 15 minuten. Jawel, progressie! Na het ontbijt gaan we de Food Market ontdekken. Jammer genoeg is dit niet een versmarkt zoals we deze in Zuid-Europa zo vaak zagen: een grote hal met fruit- en groentestalletjes, een visafdeling, en andere lokale lekkernijen. In St. Peter Port kun je in de Food Market weliswaar lokale groenten kopen, maar eigenlijk is het gewoon een supermarkt. Op de terugweg duik ik nog een klein kapperszaakje binnen; heb al dagen last van “a bad hairday”. Een chinese die erbarmelijk slecht engels spreekt, knipt en föhnt mijn haar prima. De komende dagen maar zittend slapen, dan blijft het langer in model. Ondertussen zijn Coos, Tico en Sil terug naar de boot. Coos wil nog een paar klusjes doen en Tico en Sil hebben zin om met Axel met LEGO te spelen, ik heb nog een draai was liggen. Kortom, we blijven de rest van de dag op en rond de boot. Meerdere keren per dag kijken we naar de weersvoorspellingen voor de volgende dagen: wanneer is het een goed moment om Het Kanaal weer over te steken? En wat wordt dan onze bestemming? Gaan we een nachtje door naar Eastbourne of doen we een dagtocht naar bijv. Poole en hebben we een meet&greet met de Moonrise?

Op dinsdagochtend 07.00 uur begint Coos’ dag met het weerbericht. En dat ziet er prima uit voor een oversteek. Om 08.00 uur nemen we afscheid van de EMMA en gooien we de trossen los. Stroom mee sjeezen we tussen Guernsey en Herm door en binnen 2,5 uur hebben we de 23 mijl naar Alderney afgelegd alwaar we in de Alderney Race (de zee tussen Alderney en het Franse vasteland) ons snelheidsrecord van de dag halen: 14,7 knopen. De stroom loopt daar lekker mee. Tot dan is het overigens nog onzeker wat onze bestemming gaat worden. De wind is te noordelijk om naar Poole te zeilen –waar de Moonrise naar onderweg is- en de oostwaartse stroom helpt ons niet. Later in de middag krimpt de wind meer naar het westen en gaat de inmiddels westwaartse stroom ons juist wel een handje helpen. En aldus is besloten: we gaan naar Poole. 

Om 18.00 uur hebben we via de marifoon contact met de Moonrise over het avondeten en om 19.30 uur laten we het anker vallen in de beschutting van Brownsea Island. Even later zitten 8 man bij ons aan boord aan de spaghetti. Gezellig!

Geen opmerkingen: