Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







vrijdag 27 mei 2011

Waterpompworkshop en naaiatelier!

Woensdag is het waterpompdag. Na het ontbijt begint de waterpompworkshop. Op de kade wordt een werkplaats ingericht, compleet met oranje parasol voor wat plezierige schaduw. Onder leiding oog van diesel-specialist Patrick en met support van Marcel en Tom worden de waterpomp van onze stuurboordmotor en de reserve-waterpomp voorzien van nieuwe lagers. En hiermee is het euvel van het met moeite op gang komen van “uitgaand koelwater” bij het starten van deze motor verholpen. Tomas (van de Vela) kampt met een vergelijkbaar probleem, maar helaas kan hij voor een afdoende reparatie niet aan de benodigde onderdelen komen. Gelukkig weet Patrick voor Tomas een McGyver-oplossing en heeft hij ook weer een werkende waterpomp.

Tussen de bedrijven door bezoeken we de kapper; we kunnen straks keurig gekapt de oceaan over. Met mijn geknipte en geföhnde coupe zie ik er opeens meer uit als een eilandbewoner dan als een oceaanzeilster. ’s Middags gaan alle mannen op een veldje bij Fort Catherine vliegeren. Ik benut deze tijd om in de wifi-ruimte van de pizzeria ons logge weblog wat sneller te krijgen. Aan het einde middag belanden we met z’n allen op de kade en wordt er collectief chinees gehaald. De loempia’s zijn zalig en het is weer erg gezellig!

Voor de donderdagochtend staat er wederom een klus op de agenda: dit keer wordt de SeaMotions omgetoverd in een naai-atelier. Coos begint met het maken van aanritsbare ramen aan de achterkant van onze kuip. Straks varen we in koelere en nattere streken en dan is het lekker als we droog en uit de wind in de kuip kunnen zitten. Verder komen alle zeilen van de Vivente bij ons op het voordek: het grootzeil heeft een scheur en een losgetrokken leuver, de genua heeft een scheur en de bimini heeft een los stiksel. Bij de zeilmaker wordt materiaal aangeschaft en met onze portable SailRite wordt e.e.a. door Coos gerepareerd. Deze SailRite hebben wij ooit op een verloren zaterdagmiddag uit frustratie rondom de naaikwaliteiten van mijn Husqvarna-naaimachine via het internet in Engeland besteld. En van die impulsaankoop hebben wij nog geen moment spijt gehad; niet alleen heeft Coos onze “regentent” en de dinghy-cover hiermee zelf genaaid, maar ook hebben we menig mede-zeiler het gesjouw naar en de kosten van een professionele zeilmaker kunnen besparen.

Voor wat culturele en/of educatieve input gaan we ’s middags naar het Bermuda Underwater Exploration Institute in Hamilton. Dit is een geweldig interactief museum rondom het thema Bermuda en haar onderwaterwereld. Wist je dat:
-          Bermuda niet meer is dan een boven water liggende top van een enorme zeeberg?
-          Bermuda in vroeger dagen (1500 – 1600) Duivelseiland werd genoemd vanwege de vele riffen rondom het eiland waar menig galjoen schipbreuk op geleden heeft?
-          Bermuda noodgedwongen werd aangedaan door de SeaVenture, een schip met 100 Engelse avonturiers die op weg waren naar Virginia (USA) om daar een nederzetting te stichten. Een woeste orkaan blies hen naar “Duivelseiland” en aldaar aangekomen bleek het een eiland met vele mogelijkheden.
-          Bermuda het geboorte-eiland van Pocahontas is? Indianen zijn de oorspronkelijke bewoners.
-          Bermuda in 1999 voor het laatst getroffen is door een orkaan, Felix.
In het museum zien we ook een prachtige verzameling van de meest mooie, zeldzame, vreemde, grote en kleine schelpen. Deze zijn door de jaren heen verzameld door een Bermudiaan; eerst heeft hij alle verschillende soorten schelpen rondom Bermuda in kaart gebracht en daarna is hij doorgegaan met de rest van de wereld. Elke schelp is werkelijk een kunststuk op zich. Intrigerend dat vanuit een eitje een larv ontstaat wat na maanden rondzwemmen zich uiteindelijk op een zandbodem of steen vestigt om een slak met een hard schild, de schelp, te worden. De “onvolwassen” schelp heeft vanaf dag 1 zijn uiteindelijke vorm en groeit elke dag een stukje groter.
Met ons is er ook een handjevol cruiseboottoeristen. Het is opvallend hoe snel zij zich door het museum werken; als wij halverwege zijn, zijn de cruiseboottoeristen alweer klaar: seen it, done it, been there.

To be continued!

PS: de 1e foto’s van de oversteek naar Bermuda en St. George staan online!!



Geen opmerkingen: