Conception Island, another day in Paradise

Maandagochtend, net na het ontbijt, gaan we ankerop in Rum Cay, varen we nog even langszij de "Tara", slingeren daar een boek aan boord en dan zetten we koers naar het 20 mijl verderop gelegen onbewoonde eiland, Conception Island. De vislijnen zijn nog maar net uit en we hebben direct beet: Tico haalt een bar jack binnen, een vis die we nog niet eerder gevangen hebben.
Rond het middaguur komen we aan bij de oostkant van Conception Island. Het water ziet er uit als een kleurenwaaier van Flexa, ton sur ton in het blauw. Diep donkerblauw gaat over in paars-blauw in azuurblauw, in zwembadblauw met als horizon wederom een hagelwit strand. Het is oogverblindend mooi. De ankerbaai ligt aan de noordwest kant. Voor het eerst sinds tijden naderen we een ankerbaai waar ook daadwerkelijk boten voor anker liggen. Wel 4 monohulls en 1 catamaran! Als we dichterbij zijn, herkennen we in de catamaran de "hundertWasser", onze Duitse vrienden. Even later zijn wij ook gespot en horen we Horst ons oproepen via de marifoon.
We ankeren weer zo dichtbij het strand als mogelijk, alhoewel zwemmen naar het strand niet echt een optie is. Voor we het weten zien een grote rog en 2 forse haaien rond de boot zwemmen. De haaien zijn weliswaar van het onschuldige soort, verpleegsterhaaien, maar toch...
Tico en Sil gaan direct met Leonard, Helena, Valentin en Antonia met kayak, bodyboards en surfplanken naar het strand. Aan het einde van de middag maken we met z'n allen een groot vuur op het strand en wordt als het donker is, het oudejaarsvuurwerk van de "hundertWasser" afgestoken. Een beetje laat, maar op de laatste dag van 2010 zaten zij op de oceaan en dat was toch niet echt de plek om vuurwerk af te steken.
's Avonds blijft Tico met Leonard in een tentje op het strand slapen. Ze maken een bed van een "fatboy" en wat dunne matjes en we laten ze achter met walkietalkie, water en een zaklamp. Voor "moeders" wel een gek gevoel dat Tico niet in zijn eigen bedje aan boord slaapt en in de nacht word ik dan ook meerdere keren wakker, turend in het donker of ik het tentje nog wel zie staan. Natuurlijk zie ik niet veel en natuurlijk staat dat tentje daar gewoon.
De volgende ochtend haalt Coos Tico op van het strand en deze komt fris en fruitig aan boord voor een stevig ontbijt. Hij heeft een topavond gehad en prima geslapen. Daarna wordt de ochtend besteed aan school: zelfstandige werkwoorden, hulpwerkwoorden, koppelwerkwoorden, infinitieven, werkwoordelijk gezegde, naamwoordelijk gezegde .... Woordleer en zinsontleding; spelling en grammatica wordt steeds complexer. Voor Sil is "Joep de Snoeper" en de "verdubbelaar" aan de orde van de dag.
's Middags zijn alle kinderen ontslagen van schoolverplichtingen en vermaken ze zich op het strand. Ook varen we met de dinghy naar een 2 mijl zuidelijker gelegen lagune. Via een ondiepe ingang slingeren we ons een weg langs zandplaten en mangrove door blauwgroen water. Dit is een kraamkamer van de onderwaterwereld! We zien volop jonge haaien, jonge barracuda's en jonge schildpadden. Het is geweldig mooie en onbedorven natuur.
We zitten zelfs zo in de natuur, zijn zo van de buitenwereld afgesloten (geen gsm-bereik, geen internet) dat "breaking world news" ons pas dagen later bereikt, via de lokale radio die we toevallig even aanzetten: Osama Bin Laden found and killed door de USA. George Bush zal wel een feestje gevierd hebben! We weten nog goed wij op "9/11" ook van de buitenwereld waren afgesloten en het nieuws over de vliegtuigen in de Twin Towers ons ook pas uren later bereikte. Toen lagen we met onze vorige boot Candide voor anker bij het prachtige eilandje Formentera (net ten zuiden van Ibiza). Enfin, wat zal de dood van OBL betekenen voor de wereld? Is hiermee de oorlog tegen terrorisme beslecht? Is dit het startpunt voor een ommekeer in de relatie tussen de islamitische en de westerse wereld? Wij hopen het.
Terug naar mini-microniveau. De namiddag spenderen we met z'n allen op het strand en vlak voor zonsondergang nemen we voor een 2e keer afscheid van de "hundertWasser". Zij gaan in een nachttocht naar Staniel Cay, Northern Exuma's. Wie weet komen we elkaar over een paar dagen weer tegen bij een ander idyllische ankerplek?! Maar misschien ook niet en treffen we ze pas in Duitsland of Nederland weer. In elk geval hebben we heel veel leuke, gezellige momenten met elkaar beleefd in een bijzondere omgeving waar we wellicht nooit meer komen. Hoewel, zeg nooit nooit.
Morgen, woensdag, vervolgen ook wij onze reis en varen we richting Georgetown op Great Exuma.