Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







maandag 30 mei 2011

Herb: "Very strange, very strange weather"

Sinds dagen is “het weer” wederom een topic! Op de rechtstreekse route naar de Azoren waait de wind nog steeds uit oostelijke richting. En op de lange termijn weerkaarten werd een dag of wat geleden een heuse tropische storm (windkracht 9-10) zichtbaar boven Puerto Rico die oost langs Bermuda zou trekken .. oeps … Gelukkig zien 24 uur later de weerkaarten er alweer iets anders uit, hetgeen de uitspraak “niets zo veranderlijk als het weer” staaft. Die tropische storm lijkt uitgeblust, gelukkig.
We halen nu weer elke dag (2x per dag) weerkaarten op en luisteren ’s middags naar router Herb op de SSB. Hij gaat al een behoorlijk tijdje mee op weergebied, en zelfs uit zijn mond horen we een dag of wat geleden dat het “very strange, very strange weather” is. Hij adviseert boten die op Bermuda liggen en willen vertrekken voorlopig te wachten tot maandag; dan is duidelijker wat voor invloed een lagedrukgebied vanuit Amerika gaat hebben op het noordelijk gelegen Azoren hoog.  Beetje weertechnische taal – het komt erop neer dat het Azoren hoog te noordelijk ligt. Lage drukgebieden die van west naar oost over de oceaan trekken moeten dit hoog naar het zuiden drukken en dan is de bedoeling dat wij aan de ‘onderkant’  van de lage drukgebieden, en aan de bovenkant van het hoog meeliften met oostenwind. Snap je het nog?

Hoewel we (nog) geen tijdsdruk hebben en slechts bij benadering een vertrekdag voor ogen hebben, vinden we het nu wel tijd dat de boel een beetje normaliseert. Zodat we een beetje een concreet plan kunnen maken, ergens naar toe kunnen voorbereiden. Maar ja, wat is normaal weer? Is het normaal dat in verschillende staten van Amerika de tornado’s je om de oren vliegen? Is het normaal dat het in de lente in Nederland weken achtereen 20-27 graden is, zonder enige spat regen?

Bermuda is niet de vervelendste plek om te wachten. We vermaken ons goed. Coos naait stug door aan de kuiptent en daar tussen door doe ik school met Tico en Sil. We wandelen via een voormalig treinspoor naar Whale Bone Beach en bewonderen een paar kanonnen. We draaien nog een was. De kinderen hebben filmavond (Harry Potter 7) aan boord van de Moonrise, voorafgegaan door pannenkoeken van Marcel, en komen daarna logeren op de SeaMotions. Terwijl de kids film kijken, komen Marcel en Paula bij ons eten. Het dessert wordt verzorgd door Tomas: een zelfgebakken Deense chocolade-kokostaart. Daarna draaien DJ Coos en DJ Marcel plaatjes, variërend  van de tune van LoveBoat (onbekend bij de jongere generatie uit Denemarken … arrgggh, we worden oud), Michael Jackson tot aan de Red Hot Chili Peppers. We houden een heuse sportieve spelletjesmiddag op een veldje verderop: boomtikkertje, stand-in-de-mand, trefbal en een potje voetbal. Iedereen doet mee, ondanks dat de meeste zeilerslijven niet meer gewend zijn te rennen en te sprinten (incl. ondergetekende). Maar, plezier hebben we wel. En als beloning hebben we een verkoelende “snowball” in het vooruitzicht.

Foto’s volgen later (vandaag). To be continued!




Geen opmerkingen: