De trip van Conception Island naar Georgetown is weinig bijzonder. We beginnen zeilend en eindigen op de motor: te weinig wind. We gaan voor anker in 1.30 diep water voor Georgetown, net achter een klein eilandje. De meeste boten ankeren in de luwte van Stock Island, aan de “overkant” van Georgetown. Van daaruit is nog een behoorlijke dinghy-ride (1 mijl ofzo) naar het dorpje wat een natte tocht wordt als je terug gaat en tegenwind hebt. In het hoogseizoen liggen hier wel 200-350 boten voor anker; veelal Amerikanen en Canadezen die niet verder gaan dan dit en –ruim- voor het orkaanseizoen weer terugkeren naar het vasteland. Nu liggen er bij Stocking Island zo’n 65 boten voor anker en voor het dorpje zelf niet meer dan 10 boten. Onze aanvankelijke verwachting hier een buzzling dorpje aan te treffen met een actieve cruisercommunity (happy hours e.d.) moeten we aldus een beetje bijstellen. Op een doordeweekse woensdagmiddag om 17.00 uur gebeurt “het” niet in Georgetown.
Vandaag (donderdag) gaan Coos en ik vroeg op pad. De kinderen blijven aan boord. We gaan 300 dollar naar Customs brengen; de inklaringskosten in de Bahama’s. We gooien onze dieseljerrycans weer vol. We brengen 2 tassen stinkend wasgoed weg. We laten onze gasflessen bij Forbes Enterprises achter om gevuld te worden. We slaan weer cola, bier en water in en we halen verse kaneelbroodjes bij een oud mannetje die zijn waar vanuit de auto verkoopt.
Even na lunchtijd ga ik voor een 2e rit naar de kant: het wasgoed staat heerlijk ruikend en keurig opgevouwen voor mij klaar en op de terugweg staat de gasauto midden op straat, midden in het dorp, onze gasflessen te vullen (wat nou veiligheidsvoorschriften!?). Bepakt en bezakt lopen de kinderen en ik terug naar de dinghy. Coos is ondertussen druk met ict-uitdagingen: hij maakt de navigatie-laptop klaar om weerinformatie van Saildocs en NOAA (weerstation New Orleans) via email op een snellere manier dan we tot nu toe deden te kunnen ontvangen via de ssb als we op zee zitten (ssb is kortegolfradio – breakybreak).
Als ik weer terug ben op de boot werkt dat allemaal.
3 x is scheepsrecht, want we gaan nog 1 keer naar de kant. Dit keer voor vlees, groente en fruit en een ijsje voor de kinderen. Als het dan 16.00 uur is, gaan we ankerop en verhuizen we onszelf naar de overkant en parkeren we onszelf achter Stocking Island. We gaan naar “volleybal beach”, een strand waar een strandtent is en je je kunt vermaken met allerlei spelletjes, zoals beach-volleybal, backgammon, domino’s, etcetera. We ontmoeten daar de bemanning van de “Amaris” een Outremer 49, van een van oorsprong Belgisch gezin met 2 kinderen die opvaren met Bordeaux 60 met een Frans gezin met 4 kinderen. Voor we het weten staan we met 4 volwassenen en 6 kinderen in het beach-volleybalveld en komen bij mij allerlei jeugdherinneringen voorbij van gymlessen op de middelbare school die te vaak naar mijn zin gevuld werden met volleybal … ik was nooit zo handig daarin …. Welnu, ik negeer deze traumatische ervaringen en al met al hebben we een leuke namiddag. Het is jammer dat onze wegen alweer zo snel gaan scheiden; wij varen morgen nl. weer door naar een volgend eilandje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten