Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







woensdag 11 mei 2011

Big Major Spot - Staniel Cay

De ochtend na mijn verjaardag spenderen we met de kinderen van de "hundertWasser" op een prachtige strand. De cruising community heeft het strand gefaciliteerd met overjarige camping- en strandstoelen, er is een tafel getimmerd, een vuurplaats met bankjes gemaakt en er is een boomtak waar je met bijgeleverd zakmes je naam in kunt kerven.
Rond het middaguur nemen we dit keer echt afscheid van de Duitsers; de Mueller-Peters gaan via de Berry Islands naar Fort Lauderdale/Florida.
Na het uitzwaaien gaan wij naar de meest beschreven bezienswaardigheid van Big Majors Spot: zwemmende varkens!! Deze varkens leven hier in het wild en zijn gewend door cruisers/toeristen vanuit dinghy's/motorbootjes gevoerd te worden.
Als we aan komen varen, zien we aanvankelijk een leeg strand. Maar als we iets dichterbij komen, komen er toch wat roze gevallen tevoorschijn uit de struiken. En dat zijn geen kleine jongens! We lokken ze met wat brood en het grootste exemplaar van het gezelschap duikt in het water en komt naar ons toe zwemmen. Hij (zij?) is behoorlijk brutaal, want als het brood niet snel genoeg naar zijn zin gegeven wordt, klimt ie haast bij ons in de boot. We laten hem een forse work-out doen in het water; hij moet wel "werken" voor zijn hapjes. Een bizarre ervaring om in de paradijselijke Bahamas naar in zee zwemmende varkens te kijken, maar wel een hele leuke. Vooral voor Tico en Sil. Naast varkens in het water, zien we ook veel lange, dunne gepen rond de boot; zij doen zich tegoed aan de kruimeltjes die het varken niet eet.
's Middags gaan we ankerop en verhuizen we onszelf naar de ankerbaai voor Staniel Cay. We gaan een echte Amerikaanse hamburger lunchen bij de Staniel Cay Yacht Club en kijken ondertussen naar een spannende basketball-wedstrijd. Na onze lunch komen de sportvisboten net terug met hun vangst van de dag. Een hele berg groupers wordt bij de "fish bench" gestort om even later professioneel gevild te worden. In de berg vissen ligt ook de beruchte lionfish, de terminator van de koraalvissen. In het echt is deze vis niet eens zo heel groot, zo'n 30cm in lengte?! Enfin, de lokale verpleegsterhaaien en roggen hebben een ingebouwd horloge en verzamelen zich ook bij de "fish bench". Zij doen zich tegoed aan het "snij-verlies".
Tot slot op deze zondag staat het snorkelen in de beroemde Thunderball Cave op het programma. Deze cave is beroemd omdat hier diverse scenes zijn opgenomen voor de James Bond film uit de 70's "Thunderball". Het woord "cave" zegt het al: we gaan snorkelen in een grot. Bij laag water kun je snorkelend naar binnen, bij hoog water moet je een stukje duiken en onder water zwemmen om binnen te komen. De cave heeft in het plafond diverse gaten waar het zonlicht prachtig door heen valt en er een schitterend schijnsel onder water ontstaat. In de cave barst het van de tropische vissen. In plastic zakjes hebben we wat restjes gekookte rijst meegenomen om de vissen te voeren. Voor we het weten, zijn we omringd door heel veel -brutale- kleurrijke kleine en grotere vissen. De kinderen zijn hun opwinding nauwelijks de baas zo fantastisch en spannend tegelijk vinden ze het. Op enig moment denken de vissen dat Coos het hapje van de week is en eentje bijt hem in zijn rug. Zelf vind ik het kelkkoraal heel erg mooi: het zijn net grote vazen welke in het zonlicht parelmoer-lilapaars kleuren en versierd zijn met glittertjes.
We gaan een stukje verderop ook nog even snorkelen en daar zien we voor een eerste keer een heuse lionfish zwemmen. Om te zien een prachtige, sierlijke vis die met uitgewaaierde vleugels door het water zweeft. Zo'n mooi dier en toch zo vernietigend. In deze omgeving houden ze per kwartaal "lionfish tournaments": viswedstrijden waarbij prijzen te winnen zijn voor wie die de meeste lionfish vangt en voor wie de grootste vangt. Een mooi initiatief om een bijdrage te leveren aan het bestrijden van deze "terminator".
Als we hier snorkelen, hebben we ook onze 1e ervaring met zwemmen terwijl er ook een verpleegsterhaai rondcirkelt.... Gelukkig niet zo'n grote en het beest is tot mijn geruststelling in het geheel niet geinteresseerd in ons.
's Avonds, als de zon onder is en de maan zijn licht laat schijnen, is het water zo glad als olie en de boot ligt helemaal stil. We wanen ons op het vaste land. Buiten is het oorverdovend stil. Het is hier zo prachtig!

Geen opmerkingen: