Normans Cay

Op dinsdag (10/5) gaan we weer een stukje verder, op weg naar Norman's Cay. Er is te weinig wind om te zeilen en dus doen 2x29pk Yanmar-motoren het werk.
Coos en Tico bespreken welk aas aan de vishengels gaat en gooien vervolgens de lijnen uit. Aan Coos' lijn een Yo-zuri-kunstvisje met driehaak en aan Tico's lijn een inktvisje met driehaak. Binnen het uur ratelt Coos' lijn: een dikke barracuda .... helaas.... want dat levert ons geen vismaaltje op. We eten geen barracuda. Enerzijds vanwege het risico op ciguaterra, een bacterie waar je heel ziek van wordt als je 'm via een besmette vis binnen krijgt. En anderzijds omdat het gewoon niet zo'n hele lekkere vis is. We gooien 'm terug, maar ... hoe gaat Coos de haak er uit halen? De truc met het dweiltje over de ogen helpt om de vis enigszins rustig te houden op het achterdek, maar deze vis heeft de haak diep achter in zijn keel en daardoor de kunstvis midden in zijn bek, een bek boordevol hele scherpe tanden. Voordat Coos iets kan doen met een tangetje, protesteert de vis met een schuddend lijf en op dat moment wordt de vislijn doorgesneden door zo'n scherpe tand. We zien de vis met open bek, met de Yo-zuri erin in het water verdwijnen. Arm beest, want een lang leven zal hij met al die haken en nepvisje in zijn bek niet beschoren zijn. Coos en Tico balen echter veel meer van het feit dat die mooie haak met hun dure geluksYo-zuri weg is (hoezo geluksYo-zuri?). Och, het is maar goed dat Marianne Thieme/Partij voor de Dieren niet bij ons aan boord is: zij zou dit ten zeerste afkeuren; vissen hebben ook gevoel. En het visavontuur is nog niet afgelopen, want 5 minuten later ratelt Tico's lijn. En ook hier hangt een grote barracuda aan. Gelukkig is deze vis iets fortuinlijker; hij gaat met slechts een uitgescheurde lip terug in de zee.
Norman's Cay was in de jaren '70 berucht vanwege overactieve drugssmokkelaars. Deze boeven hadden zich het eiland, inclusief de airstrip, toegeëigend. Onwetende yachties die per ongeluk te dichtbij het eiland kwamen, werden met waarschuwingsschoten de stuipen op het lijf gejaagd. En als dat niet voldoende was, werd er gericht geschoten. Uiteindelijk heeft Amerika de smokkelbende kunnen ontmantelen. Norman's Cay werd -vanwege de airstrip- een praktisch eiland om toeristen via een tussenstop naar resorts op omliggende cays te kunnen brengen. En het werd een geliefd eiland voor rustzoekers; er is hier slechts 1 mini-resort, te weten Mc Duff's met 4 cottages. Hoewel er al jaren plannen zijn voor grootschalige resort-ontwikkeling, is er vooralsnog (nog) niets van de grond gekomen.
Enfin, wij liggen voor anker bij Norman's Bay, zuid van Skipjack Point en gaan we met de dinghy naar Norman's Cay Southern Anchorage om te snorkelen bij de restanten van een in 1977 neergestort vliegtuigje. Een verhaal over een neergestort smokkelvliegtuig vol met drugs zou het natuurlijk goed doen, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het simpelweg een vliegtuigje met keukenapparatuur was, bestemd voor een huiseigenaar op het noordelijk deel van Norman's Cay.
Het is heel bijzonder om rondom de resten van een vliegtuigje te snorkelen; het ligt in zulk ondiep water dat we gewoon op de vleugels kunnen staan. Jong koraal neemt bezit van het karkas en vissen houden zich schuil in gaten, hoeken en kieren. Ook weer door het free-diven zien we vissen die we alleen snorkelend niet gezien zouden hebben.
We gaan wat drinken bij Mc Duff's; helaas zijn ze gesloten tussen 3 en 5 maar eigenaar Stefan nodigt ons binnen uit, vertelt zijn verhalen over de Bahamas en trakteert ons op cola en 7-up.
En nu zijn Coos en Sil bezig met het maken van pizza. Heerlijk!!
PS: Internet en gsm-ontvangst is wat lastig bij deze bijna verlaten cays. Mc Duff op Norman's Cay heeft geen wifi meer vanwege recente blikseminslag. De updates voor ons weblog kunnen we via onze ssb (single side band) geplaatst krijgen, maar voor emails of reacties lezen (en sturen) hebben we echt internet nodig. Laat dit je niet weerhouden ons een email of reactie te sturen; het is altijd heel leuk voor ons om deze berichtjes later te lezen.