Als tijdsindicatie is UTC (universal time center ?) ons uitgangspunt. Dit hanteren we o.a. voor de 2 ssb-contactmomenten per dag met de andere Nederlandse schepen die op Atlantische passage zijn.
Voor het beeld thuis: in Nederland is het nu (wintertijd) UTC + 1 uur. Bij vertrek uit de Kaap Verden leefden wij volgens UTC - 1 uur. Inmiddels zitten we in de overgang van UTC - 2 uur naar UTC - 3 uur. En bij aankomst in Tobago gaan we dan nog een uur terug.
Terwijl in Nederland de sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen (is ons ter ore gekomen!), meten wij op onze thermometer overdag 28 en 's nachts 24 graden. De zon schijnt, de wind waait en de zee golft. Sinds ons vertrek uit Mindelo (Sao Vicente/Kaap Verden), nu 10 dagen geleden, staan de zeilen op en hebben we de motor nog niet nodig gehad voor voortstuwing. We verplaatsen ons dus heel milieuverantwoord naar de Carieb.
Tot nu toe voelen we ons gezegend met het weer dat ons ten deel valt. Niet teveel wind en ook niet te weinig. De squalls (lokale regenbuien met harde windstoten) zijn ook nog op 1 hand te tellen. Als we zouden willen mopperen, dan is dat hooguit op de swell, de golven. Soms, uit het niets, is het gedaan met de gelijkmatige oceaandeining en hebben we te dealen met een potpourri aan golven, kriskras kruislings door elkaar. Niet gevaarlijk, maar wel hoogst oncomfortabel, vooral als dat 's nachts is en het onze waardevolle slaap verstoort.
"Richt je niet alleen op het einddoel, maar geniet ook van de weg er naar toe" is een mooie uitspraak die voor ons (of, laat ik het bij mijzelf houden, voor mij) vanaf dag 7 wel op gaat. De eerste dagen heeft het lijf hard moeten werken om zich aan de zeebewegingen aan te passen en aan de warmte. Inmiddels heb ik mijn dagelijkse draai gevonden en vermaak ik me prima 24/7 aan boord. Het leeftempo ligt minstens 5 versnellingen lager dan thuis in de aanloop naar kerst. Want, zoiets als kerst, leeft nog nauwelijks bij ons. Zo hebben we eerst nog Sil's verjaardag op 21 december a.s.!! Het wordt een hele speciale verjaardag, want we vieren zijn 6e verjaardag op de oceaan. Toch een grote kans dat dit, ook al zal hij zich dit nu niet realiseren, een "once in a lifetime experience" is.
Terug naar ons leventje op ieniemieniemicro-niveau. Hoogtepunt van vandaag is dat de Nederlandse vlag vast is komen te zitten in het reefblok achter op het grootzeil. We zijn vervolgens zeker een half uur "van de straat" om de vlag er uit te trekken en te scheuren. En hij ligt nu enigszins gehavend op de tafel te wachten op reparatie.
Hoogtepunten van vrijdag: Allereerst halverwege de dag ontwaart Nico -uit het niets- een containerschip aan de horizon!! Het 1e schip dat we tijdens deze passage zijn tegengekomen. Het schip gaat op 0,2 mijl met een snelheid van 19 knopen voor ons langs. Coos heeft nog even VHF-praatje met de brug van het betreffende schip. Zo horen we dat het op weg is naar HongKong, via Kaap de Goede Hoop. De rederij verkiest een omweg van 2 weken boven een mogelijk ongewenste ontmoeting met de piraten in de Golf van Aden/Somalie.
En dan einde dag, na 2,5 dag tonijn voor lunch en diner, hebben we gisteren een heuse (gebakken) frikadel gegeten. En dat was lekkerrrrr!
Tot slot: in gedachten zijn we op vrijdagavond bij het personeel van Cmotions (het bedrijf van Coos) die van het traditionele kerstdiner genieten. Coos heeft tijdens het diner getelefoneerd om iedereen een goede kerst toe te wensen. Gek idee dat zij in de sneeuw in smoking of feestjurk aan een luxueus kerstdiner zitten en wij in ons t-shirtje in 30 graden.
Nogmaals voor alle Cmotions-medewerkers: een heerlijk kerstfeest toegewenst vanaf de SeaMotions.
To be continued!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten