Daags na de aankomst hebben we weer nieuwe uitdagingen in het vooruitzicht. We moeten nl. nog steeds aan lokaal geld zien te komen. En we moeten inklaren bij Immigratie en Douane. Met deze ogenschijnlijk eenvoudige taken zijn we uiteindelijk een hele dag bezig. Het inklaren bij Immigratie en Douane gaat op zich nog wel vlot. Na ruim een uur hebben we ons door het papierwerk heen geworsteld. Coos hoeft –als voorbeeld- slechts 3 keer alle paspoortgegevens (6 paspoorten) op 3 verschillende formulieren in te vullen. We betalen de Douane met het beetje aan US-Dollars, die we –gelukkig- nog aan boord hebben.
Vervolgens wordt ons aangeraden naar de hoofdstad Scarsbourough te gaan om geld te halen. De busrit er naar toe duurt maar 2 uur (enkele reis) en voert ons van Noord naar Zuid over het prachtige, overweldigend groene eiland. Scarsbourough is een drukke stad ter grootte van Egmond-Binnen, niet zo heel groot dus. Het is er wel ongelofelijk druk met mensen, winkeltjes, marktstalletjes, gettoblasters die oorverdovend veel lawaai produceren (ik krijg er haast moordneigingen van), geiten die voor je voeten lopen en autoverkeer dat kriskras van alle kanten komt en ook weer gaat. We halen geld, we lunchen lokaal (rotti met kip), zoeken en vinden een internetcafé en nemen dan de bus van 14.30 uur vanaf het busstation weer terug. Althans, dat is de bedoeling, maar … het is hier Tobago en niet Europa en hier gaat niet alles volgens “schema”. Eerst heeft de bus vertraging en dan opeens blijken er geen bussen of geen chauffeurs genoeg te zijn en de bus van 14.30 uur komt gewoon nooit opdagen. Die hebben ze voor deze dag “gewoon even” uit het schema gegumd. Omdat wij geen zin hebben om nog eens 1,5 uur te wachten voordat de volgende (en laatste) bus gaat, nemen we een taxi terug naar Charlottesville. Wel iets duurder in vergelijking met de bus, maar voor Europese begrippen nog heel goed betaalbaar. Terug in Charlottesville gaan we eerst naar Gail Ceasar om onze rekening te betalen en daarna lekker terug naar de boot. Moe van de hele dag bezig en onderweg zijn voor een beetje –noodzakelijk- geld. Dat kun je je in Nederland toch niet voorstellen? Zoveel inspanning plegen voor een beetje geld.
Op Tobago hebben ze de bureaucratie opnieuw uitgevonden. De volgende dag (vrijdag 24/12) kunnen we ons nl. wederom melden bij Immigratie en Douane in Charlottesville. Dit keer om ons af te melden; we varen ’s middags nl. naar de zuidpunt van het eiland. En, wordt ons verteld, dan moeten we ons zaterdag 25/12 weer aanmelden bij Immigratie en Douane in Scarsbourough. En voordat Elyn & Nico Tobago verlaten met het vliegtuig (27/12), moet Coos mogelijk nog een keer naar Immigratie om hen aldaar weer af te melden. En als wij Tobago verlaten, moeten we ook nog een keer naar de officials om uit te klaren. Maar als we nu eerst nog een keer naar een ankerbaai in het Noorden willen, moeten we ons eerst afmelden in Scarsbourough en ons vervolgens weer aanmelden bij Charlottesville. Kunnen jullie het nog volgen? Als we niet uitkijken, zijn we alleen maar druk met formulieren en formaliteiten, pffff.
En dan is het vandaag 1e kerstdag. Ja, de contrasten kunnen niet groter zijn. In Nederland geniet iedereen van een witte kerst en wij doen dat bij een temperatuur van ruim 34 graden en een hoge luchtvochtigheid. Om toch een beetje kerstgevoel te krijgen, is gisteren aan boord de mini-nepboom opgetuigd met mini-balletjes. Bij ons geen overvolle boodschappenlijstjes en afgetopte winkelwagentjes met kerstvoedsel. Sterker nog: alle verse groente vanuit de Kaap Verden is op dan wel verrot, van het fruit resteert nog 1 sinaasappel en we hebben geen vers brood meer. Dit wordt misschien wel een heuse kerst van bezinning en matiging, haha.
Na het pannenkoekenontbijt vanochtend zijn Coos, Elyn en Nico dus afgereisd naar Scarsbourough om ons daar bij de noodzakelijke instanties weer aan te melden (en hopelijk om in dezelfde actie Elyn & Nico alvast af te melden). Hopelijk zijn ze een beetje bijtijds weer terug, zodat we nog wat kunnen zwemmen en/of snorkelen. Verder hopen we vanavond lekker en leuk te kunnen gaan uiteten aan de kant. En zo niet, dan trekt Coos wel een blik van het een of ander open en flanst hij iets lekkers in elkaar.
Fijne kerstdagen voor iedereen!!
To be continued!!
PS: een dank aan iedereen die ons de afgelopen weken gemailed heeft … we hebben nog niet al onze email kunnen binnenhalen omdat er door dees of geen ook goedbedoeld hele grote bijlagen bijgevoegd zijn (leuke digitale kerstfotokaarten-/filmpjes?!). Maar … dat kan de internetverbinding alhier niet aan…. Dus s.v.p. alleen tekst mailen en geen foto’s, kerstkaarten, filmpjes e.d. bijvoegen, vooral niet als het groter is dan 500kb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten