Windsurfen, optimistje en snorkelen in het donker!

Tico heeft de smaak van windsurfen te pakken, bij Coos kriebelt het ook en dus spenderen we zaterdag- en zondagmiddag bij Sorobon. Het water in deze lagune aan de ruwe kant van het eiland is grotendeels dijbeendiep, heeft vlak water omdat het achter een rif ligt en ligt wel vol in de wind. Oftewel, ideale omstandigheden om te windsurfen. Tico gaat –met vallen en opstaan- al snel als een speer en van Coos zien we elke keer dat we kijken alleen een schim voorbij vliegen. Hij kan nog goed meekomen met de jonkies. Er zijn daar windsurfdudes die 365 dagen van het jaar niet anders doen dan windsurfen en dat is te zien in alle geweldige kunsten die ze met zeil en plank uithalen: achterstevoren, ondersteboven gijpen en dan de plank tegengesteld draaien. Of zoiets dergelijks, want veelal gaat het te snel om nu werkelijk te zien wat en hoe ze hun kunsten uitvoeren. Het is erg relaxed bij de strandtent met vooral “lokale” Nederlanders die weekend vieren en waar een deejay en saxofonist het geheel muzikaal opluisteren.

Sinds een dag of wat ligt de Hobbie, een Optimistje, van Johan achter onze boot te dobberen. We vinden het geweldig aardig (Johan bedankt!) dat wij dit bootje mogen lenen van hem en elke dag wordt er wel even een stukje mee gezeild door Tico, danwel Coos. De grootste man heeft in het kleinste boot misschien nog wel het meeste plezier. Vooral als hij dicht langs de kust tussen een aantal dolfijnen belandt, die vervolgens een heel stuk met hem mee zwemmen. Sil gaat ook nog een stukje met Coos mee in het zeilbootje, maar hij vindt het al snel te schuin gaan.

We hebben we gesnorkeld bij de meest zuidwestelijke punt van het eiland. Via een dirt road zijn we om de Bopec heen gereden en komen we na een half uurtje hobbelen en bobbelen uit bij een klein koraalstrandje. Snorkelend en haast met de adem in om niet met de buik over stenen en koraal te schrapen, vinden we onze weg over het rif en kunnen we weer uitademen. We zien een onderwaterwereld waar in voorgaande jaren grote golven als gevolg van orkanen die verder in het Caribisch gebied woedden, hun verwoestende werk gedaan hebben: dood koraal. Het goede nieuws is dat we jong, nieuw koraal ziet groeien en er wel volop –kleine- visjes rondzwemmen. Helaas stuiten we ook op een “tag” die aangeeft  de lionfish hier gespot is. Deze lionfish is op zich een mooie vis met rondom een soort van uit elkaar staande veren. Hij is niet zo heel groot, maar …… wel zeer giftig en daardoor zeer schadelijk voor de oorspronkelijke rifbewoners. Een soort van terminator zonder natuurlijke vijand. Pas sinds kort (enkele jaren?) houdt deze vis zich ook op rondom Bonaire en wordt dezeh door STINAPA (marine parc beheerders) geharpoeneerd. Maar dat is wel een soort van vechten tegen de bierkaai aangezien deze vis geen natuurlijke vijand heeft,. Een ander steeds vaker voorkomende zeebewoner is de kwal: tijdens het zwemmen/snorkelen voelen we regelmatig tientallen “naalden” ergens op ons lijf prikken. Dit zijn harpoentjes die hij in je lijf slaat. Gelukkig heeft de mens weinig last van zijn gif: het prikt wat, het jeukt wat maar na een uur voel en zie je er meestal niets meer van.

Het is overigens een algemeen verschijnsel dat als gevolg van de wereldwijde megalomane visvangst en de vervuiling van de oceanen steeds meer grote oceaanbewoners verdwijnen of reeds verdwenen zijn. Denk aan dolfijnen, schildpadden, doejongs (soort van zeekoe), haaien, etc.. Dit zijn veelal dieren die zich pas op oudere leeftijd kunnen voortplanten en dan ook nog een lange zwangerschap hebben. Voordat ze geslachtsrijp zijn, zijn ze al gevangen of anderszins verstrikt geraakt/overleden in visnetten of dood gegaan door ziektes. Wat wel overleeft en zich onevenredig snel voortplant, zijn kleine zeebewoners als krabben, kwallen en pijlinktvissen. Johan is een gepassioneerd natuurliefhebber, weet ontzettend veel over Bonaire en haar natuur en zal bovenstaand vast bevestigen. Hij heeft hier bijvoorbeeld, samen met een Amerikaanse wetenschapper, een nieuw soort kwal ontdekt: de Banded Box Jellyfish. En elke 9^e nacht na volle maan gaat ie voor onderzoek uit snorkelen om kwallen te spotten en te vangen. Het schijnt zo te zijn dat kwallen juist op de 9^e nacht na volle maan actief zijn….?!

Gisteravond zijn Coos en Tico in het donker gaan snorkelen naar het grote betonblok waar onze mooringlijn aan vast zit. In het donker, maar met het licht van een duikzaklamp zien ze onder water andere zeebewoners dan overdag. Denk bijvoorbeeld aan een prachtig mooi gespikkelde moreen die overdag onder zijn rotsblok blijft zitten….. Toevalligerwijs was het ook de 9^e nacht na volle maan, maar zij hebben in het relatief ondiepe water rondom de boot geen kwallen gezien (of gevoeld).