SeaMotions in New York!

Dinsdag 7 augustus is het zover: SeaMotions goes USA. Een soepele treinreis brengt ons naar Schiphol en een soepele vliegreis brengt ons naar NewYork. Nadat de USA-customs een foto en vingerafdrukken hebben genomen, mogen we het land van de onbegrensde mogelijkheden binnentreden.

Een taxi brengt ons naar ons hotel met de toepasselijke naam The NewYorker, zeer centraal in Midtown / Manhattan gelegen op de hoek 8 Avenue/34 East Street. Onze hotelkamer bevindt zich op de 32ste verdieping en heeft schitterend uitzicht op het Empire State Building. Althans, als we ons een weg naar het raam óver de koffers en langs de queensize bedden heen weten te werken. De familiekamer is niet zo heel groot...

NewYork verdient met verve de titel "the city that never sleeps". Het is er nooit en nergens stil. Ook niet in de hotelkamer op de 32ste verdieping. 24/7 is er overal het lawaai van straatwerkers, optrekkend verkeer, gillende sirenes, brommende airco's, tikkende waterleidingen, piepende douchekranen en nog veel meer.

De 1e avond hebben we een supergezellig, quick dinner met (schoon)familie Genee-Keijser; zij doen ook een paar weken USA en het is wel héél bijzonder dat we ons op dezelfde dagen in hetzelfde land, in dezelfde stad en in hetzelfde hotel bevinden.

De 2e dag browsen we met het gezin door NY met als globaal doel Rockefeller Centre en Central Park. Al wandelend halen we ons ontbijt en lunch bij stalletjes op straat. Om halverwege de dag wat af te koelen (het is zo'n 27 graden), lassen we een bezoekje aan de Public Library in.
Een prachtig openbaar gebouw met bij de entree 2 leeuwen genaamd Patience (geduld) en Fortitude (standvastigheid). In deze bieb staan zo'n 6 miljoen boeken en 17 miljoen documenten. En niet één boek of document kan worden geleend. In indrukwekkende leeszalen is wel een heel groot aantal boeken in te zien, bijvoorbeeld per land de biografie van achternamen. De naam Keijser komt vanaf eind 1500 alleen als Keyser terug. Natuurlijk worden wij getriggerd door de geschiedenis van een zekere Pieter Keyser. Deze Pieter maakte als "opperste piloot" een zeereis naar "de onbevaren zee" richting Java. Helaas moest hij zich ter hoogte van Madagascar als gevolg van muiterij onder de bemanning terugtrekken. Pieter deed tijdens deze reis op het zuidelijk halfrond meer dan 300 waarnemingen omtrent de sterren en vormde hen tot nieuwe sterrenbeelden. Deze Pieter was niet de enige Keyser; andere Keysers in deze tijd waren vooral actief als ambachtsmannen op het gebied van beeldhouwen/steenhouwen. De namen Nierop, Stoop, Woestenburg, Leegwater hebben we niet terug kunnen vinden in de verschillende edities.
Maar als we Patience en Fortitude hadden getoond was het wellicht een succesvoller zoektocht geworden.

We vervolgen onze weg naar Rockefeller Centre om "on top of the Rock" te gaan. Ogen dicht als we de toegangsbewijzen kopen (my god, ze weten wel prijzen te vragen) en een half uur later zoeven we supersnel naar de 69ste verdieping. Ondanks het feit dat het zicht wat heiig is, vinden we het uitzicht overweldigend. Alle wolkenkrabbers zien er vanaf deze hoogte uit als goed gesculptuurde zandkastelen. De Hudson Rivier meandert langs de rand van het supercentrum en heel in de verte ontwaren we het Vrijheidsbeeld. Central Park ligt als een groen vlekje tussen al dit steen, beton, asfalt en water in.

Central Park is ons volgende doel en heel specifiek fietsen in Central Park. In de praktijk blijkt het fietsen vooral leuker te klinken dan te doen. De fietsen zijn (uit veiligheidsvoorschrift?) formaat kinderfiets (zodat je lekker makkelijk met je voeten bij de grond kunt?). En, als zuunige Hollander kan ik het niet nalaten te vermelden, hiervoor betaal je -voor een uurtje fietsen!- een hoofdprijs ($15 per uur, per fiets). Enfin, de jongens vinden het geweldig.

Met de taxi (veeeel goedkoper dan uurtje fietsen) laten we ons terug naar het hotel rijden. We passeren nog even Times Square en Broadway. Tico en Sil hangen met open mond met het hoofd uit het raam: wauw, ál die flikkerende, schreeuwende flatscreens op ál die gevels.

We leven onze dag New York op z'n New Yorks: in een moordend tempo! Terug in het hotel hebben we namelijk welgeteld 30 minuten om ons op te frissen en klaar te maken voor onze volgende dinnerdate: eten met Candace. We hebben in maart 2011 op Bonaire afscheid van elkaar genomen en ontmoeten elkaar in augustus 2012 weer in jazzclub/restaurant The Blue Smoke voor een hapje onvervalst Amerikaans BBQ-eten. Zo leuk, zo gezellig, zo vertrouwd!

En dan zit New York er weer op voor ons: op donderdag 9 augustus worden we om 09.00 uur door een taxi opgehaald en worden we naar de camperverhuurder in Branchburg gebracht. We gaan beginnen aan een volgend avontuur.

Verstuurd vanaf mijn iPad