Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







maandag 20 augustus 2012

SeaMotions in Massachusetts!

Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden en rijkdom! Dat is wat we zien als we langs de kust van Massachusetts cruisen. Vooral het schiereiland Cape Cod doet onbedaarlijk welvarend aan. We zien vooral landelijk gelegen villa's op zeer ruim bemeten kavels. Schuttingen zijn niet nodig om de erfafscheiding aan te geven. We zien vooral grote (dure) PC Hooft-trekkers rijden. Een Volvo X60 is klein in deze contreien. Het prijsniveau voor ongeveer alles ligt hoog: campground, supermarkt, fietsverhuur, midgetgolf, parkeertarieven, you name it.
En tegen onze verwachting in is het overal hartstikke druk.

We zoeken, al dan niet noodgedwongen, op het schiereiland Cape Cod elke dag een andere campground. Zo slapen we een nachtje op de rustieke natuurcamping zonder faciliteiten maar mét prachtig (zwem)meer in Nickerson State Park. Op deze "weg-van-alles" plek willen we wel een dag en nacht extra blijven, maar helaas is de camping volgeboekt. En aldus verhuizen we, na eerst een ochtendduik te hebben genomen in dat lieflijke zoetwatermeer, op Tico's 13e verjaardag (13/8) naar private campground Sweet Water Forest in Brewster/Cape Cod.

Terug naar Cape Cod: de omgeving doet ons denken aan Aerdenhout/Bloemdaal maar dan zo groot als Noord- en Zuid-Holland bij elkaar. Het merendeel van de natuur is private property en dus niet toegankelijk voor ons. Het geheel komt op ons (mij) erg aangeharkt over en vooral bestemd voor de happy few. Geen plek waar ik mij thuis voel.

De rit langs de kuststrook richting Boston blijft een soort miljonairslaan. Leuk om te zien, maar ook niet meer dan dat. Ten Noorden van Boston "normaliseert" het wat en krijgen we meer en meer een beeld hoe de (bijna) gewone Amerikaan woont. De huizen worden kleiner, de auto's worden kleiner en de algehele aanblik toont wat rommeliger, wat meer geleefd. Geleefd met een uitgesproken liefde voor hun land, want de stars en stripes wappert uitbundig bij bijna bij elk huis. En als je een echte patriot bent hang je ook rozetten in de kleuren van het land aan de veranda, boven de voordeur en/of onder de ramen. Overal langs de weg zijn de bermen opgesierd met verkiezingsbordjes: "Richardi for sherrrif", "Smith for Governor", Romney/Obama for President.

We strijken neer bij Black Bear Camping in Salisbury, op de grens Massachusetts/New Hampshire. Het campingvolk hier doet denken aan "beren": stevige dames en heren met een meer dan royaal bmi-percentage. Ook heeft iedereen wel één of meerdere tattoo's. En nog steeds zijn de campers, pick-up-up caravans en coach(bus)mobiles, met veelzeggende namen zoals Hurricane of Challenge, indrukwekkend groot.

Vanuit het nabij gelegen Newburyport stappen we op de "commuter train" naar de oudste stad van Amerika (in 1630 gesticht door de puriteinen): Boston! De stad waar de Bostonianen als eersten in opstand kwamen tegen de koloniale overheerser Groot-Brittanie. De stad waar eeuwen geleden de Amerikaanse revolutie begonnen is. De stad waar de onafhankelijkheidsverklaring opgesteld en getekend is, waarna de "Verenigde Staten van Amerika" (13 staten destijds) een feit was.
We nemen de hele dag om de Freedom Trail, die voert langs alle historische highlights, te lopen. De rodenstreep slingert ons kriskras door deze Europees aandoende stad. Aan het eind van de route, einde middag, hebben we het end in de bek. Geen van ons kan nog iets in zich opnemen en allemaal willen we gewoon a.s.a.p. naar "huis". Zo gezegd, zo gedaan.

Helemaal instorten kunnen we trouwens niet: we moeten we namelijk een plek voor de nacht zoeken. Salisbury Beach State Park blijkt vol, maar gelukkig vinden we een plekje op het terrein van Hampton Beach State Park.
Hampton Beach overigens, is het Scheveningen (of Zandvoort) van New Hampshire. Een badplaats met een groot, breed zandstrand. De boulevard, the strip, oogt een beetje plat, een beetje volks, een beetje schreeuwerig, een beetje goedkoop. Maar ach, wij zijn hier alleen maar om te slapen. De volgende ochtend gaan we na het ontwaken direct op pad: dan laten we de zee de zee en gaan we linksaf het binnenland van New Hampshire in richting de bergen, de White Mountains.

Verstuurd vanaf mijn iPad

Geen opmerkingen: