SeaMotions in de White Mountains!!

Een nieuw riueel maken we ons eigen: namelijk ontbijten op de Amerikaanse manier. We halen een emmer laffe koffie, een zak zoete donuts en zachte bagels voor take-away bij Dunkin' Donut.

Via scenic routes rijden we het binnenland van Amerika in op weg naar Conway, een (toeristisch) plaatsje aan de oostelijke rand van de White Mountains, een groot natuurgebied in New Hampshire. Het natuurschoon is groots, wijds en mooi. Het is misschien een beetje te vergelijken met de Ardennen, maar dan veeeeel groter, veeeel groener en veeeel zonniger. Links en rechts passeren we kabbelende beekjes, stoere stroompjes en mooie meertjes met Indiaans klinkende namen, bijv. Ossipee Lake. Wij doen een relaxte zwem- en lunchstop bij het Engels klinkende Purity Lake in het gehucht King Pine. Ik zwem in zacht zoet water en overal waar ik kijk, zie ik hoge hellingen met dennenbomen. Enfin, onze eindbestemming is de Beach Area Camping in Conway aan de rivier Saco. We krijgen een hook-up plek vlakbij de rand van de rivier.

De komende 48 uur hebben we een actief programma voor ogen.
Eerst gaan we met grote zwembanden een stukje stroomafwaarts drijven in de -ijskoude- rivier. Dan, als de avond valt, aanschouwen we het ontstaan van een nieuwe "rivier" aan de andere kant van onze camper. Reden: het regent zooo hard dat de grond al dat hemelwater niet kan verwerken. Het stroomt om ons heen.

's Nachts hebben we het serieus koud als de temperatuur richting 45F daalt (10-13 graden?).

Op zaterdag 18/8 huren we kano's. We worden door een busje stroomopwaarts gebracht en ergens in een grasveld, in de middle of nowhere, afgezet. Van daaruit mogen (moeten) we de kano's vervolgens eigenhandig naar de rivier dragen en slepen. En we zijn niet de enigen: de gehele 8 mijl stroomafwaarts hebben we volop gezelschap van groepen Amerikanen die van een vrije zaterdag genieten. Familiedag, vriendinnenuitje, bachelor party en nog veel meer. Het is bomvol op de rivier. Iedereen laat zich in of op iets drijvends met de stroom meevoeren: kayaks, Canadese kano's, opblaasbanden. En iedereen heeft een tot de rand gevulde koelbox mee. Als deze niet in de kayak past, dan wordt deze in een speciale koelboxopblaasband meegesleept. En zij die in een opblaasband liggen, zijn verzekerd van een cupholder voor het blikje bier (of cola). Enfin, het is een boeiende bonte stoet dwarsdoorsnede van de typische -lawaaierige- Amerikaanse man en vrouw waar wij aan voorbij trekken. Na zo'n 4 uur peddelen, drijven en dobberen zijn we rond 17.00 uur weer terug bij de kanoclub waar onze camper staat.

Direct gaan we door naar het volgende programma-onderdeel: outletshoppen in Settler's Green (in New Hampshire wordt geen btw geheven). Vanwege ons moordende dagprogramma besparen we ons veel geld, want na de GAP, Nike Outlet, Adidas en TommyHilfiger ben ik eigenlijk al te moe en te hongerig om echt hardcore te shoppen. Met een bescheiden buit (voor iedereen een dingetje) halen we take-away pizza, waar we terug op de camping voor een snel aangemaakt kampvuur van smullen. Bekaf rollen we in bed.

Vanuit het motto "we zijn hier waarschijnlijk maar één keer" rijden we zondagochtend over de 302North richting Crawford Notch State Park. We maken een prachtige wandeling over een ruig pad langs een slingerend stroompje naar de Arethusa Falls: 1 uur heen en 1 uur terug. Heerlijk om met je verstand op nul je ene voet voor de ander te zetten en te genieten van de geur van dennennaalden en natte aarde.

Daarna rijden we terug naar Conway om vervolgens via de Kancamagus Highway dwars door de White Mountains te rijden naar onze volgende bestemming: Woodstock. Deze scenic route staat in de top 10 van mooiste highways in de USA. Hoewel de mededingers naar deze top 10 notering ons niet bekend zijn, is dit echt wel een mooie weg. Aan weerszijden van de weg worden legpuzzelwaardige vergezichten afgewisseld met dichte bebossing. Hoofdkleur: groen. En op zich is een bos een bos, een berg een berg en een stroompje een stroompje, maar hier in Amerika is de natuur zo overweldigend groot en veel. Onbegrensd!

Op naar Woodstock. En nee, dat is niet het hippie Woodstock uit de '60 jaren, maar gewoon een slaperig stadje waar we ons nestelen op een KOA-camping. En een KOA-camping is vooral saai en aangeharkt, maar wel praktisch en comfortabel: free wifi, zwembad, pet playground (altijd al in een hindenspeeltuin willen spelen) en wasmachine. Vooral vanwege dit laatste apparaat én de behoefte om een beetje uit te rusten, blijven we hier een dag extra.
Tico en Sil oefenen de hele ochtend hun basketballskills en ik leef me uit met wassen van de was, de camper en mijzelf.

Nu zijn wij ook weer niet de mensen om de gehele dag op één plek te blijven en dus hebben we voor 's middags een mooie wandeling uitgezocht. Aldus rijden we een stukje Noordelijk richting Franconia Notch State Park, parkeren we bij The Basin. Van daarui volgen we de pijltjes Brooks/Cascade Trail. De wandeling is helemaal naar de smaak van Tico en Sil: bijna de gehele trail klauteren en springen zij als steenbokken over de grote keien in de rivier, waar wij ons keurig aan het (ruige) pad houden. Het is schitterend te zien hoe het water de grote en kleine keien rond en glad heeft geslepen. Het ziet er uit alsof een kunstenaar helemaal los is gegaan op een supergroot blok speksteen. In werkelijkheid is de natuur de kunstenaar en heeft het voortdurend stromende water de immense grote steenplateaus geslepen tot een zacht vloerkleed dat sierlijk geplooid onder een dun laagje stromend water gedrapeerd ligt.

Bij terugkomst op de camping dit keer geen typisch Amerikaans take-away voedsel, maar een degelijk zelf bereidde pasta bolognese met -ja, gekke combinatie- lokale sweet corn (maïskolf) en frisse salade.

We gaan afscheid nemen van de White Mountains in New Hampshire en kennismaken met de Green Mountains in Vermont.

Verstuurd vanaf mijn iPad