Na dynamische dagen in een dynamisch NewYork start een volgend dynamisch avontuur: we "schepen in" in een 30ft camper! En verplaatsen we ons de komende tijd op vier wielen "on the road".
Op donderdag 9/8 melden we ons om 11.00 uur bij de Cruise America RV Rental & Dealer in Branchburg (New York). Na het nodige papierwerk worden we in een klein, warm kamertje achter een instructievideo gezet. Daarna wordt onze camper, een rijdende hut ter grootte van een vrachtwagen, voorgereden. WOW, 30ft is best erg groot ... Na nog een korte persoonlijke overdracht slaan we aan het uitpakken van onze bagage en het inrichten van ons tijdelijke mobiele huis.
Vervolgens gaan we op pad om 1. benzine te tanken, 2. boodschappen te doen en 3. richting het 190 mijl verderop gelegen Mystic te rijden. Geen misselijk programma kan ik je vertellen. Enerzijds omdat het best even wennen is om in zo'n grote RV te rijden en te manoeuvreren (in Nederland heb je voor dit formaat wagen een groot rijbewijs nodig). Anderzijds omdat we een behoorlijk deel van de route richting Mystic langzaam rijdend tot stilstaand verkeer hebben. Jawel, in dat grote Amerika zijn grote files!! En dat ook nog eens op tolwegen-/bruggen, waarvoor grote bedragen gevraagd worden (bijv in één keer $ 26 neertellen om de George Washingtonbrug -over de Hudson Rivier- over te mogen rijden).
Rond 19.00 uur arriveren we bij de KOA Campground North Stonington (Connecticut). De jongens duiken direct in het zwembad en wij verdiepen ons in de "hook up"-handelingen (stroom/water/afvoer). Pfff, wat een dag hard werken.
We hebben een snaarstrak programma en rijden dientengevolge op vrijdag door richting Hyannis (Massachusetts). In Newport (Rhode Island), het zeilersmekka van deze streek, maken we een stop en bewonderen we een aantal super(motor)jachten en 2 Gunboats (supersnelle, superstrakke catamaran). Daarna rijden we naar het startpunt van de "Cliff Walk" om Amerikaans welvaren te aanschouwen. Langs de zuidkust van Rhode Island staan namelijk de meest indrukwekkende villa's, waarvan ook een aantal van binnen te bezichtigen is. En wij willen weleens eens zien in wat voor vakantiehuisjes de rijkste Amerikanen hun zomervakantie spenderen.
The Breakers Mansion is het grootste vakantiehuisje: een 70 kamers tellend paleis, gebouwd in 1895 door de kleinzoon van scheeps- en spoorwegmagnaat Cornelis Vanderbilt. Via een informatieve audiotour horen we over de marmeren mozaïeken in de biljartkamer, het bladgoud in muziekkamer, de titaniumpanelen in de zilveren kamer. Over de geheime gangetjes tussen alle kamers voor het personeel, zodat zij zo goed als onzichtbaar bleven voor de familie en over de dagelijkse verkleedpartijen voor alle programma-onderdelen van een gemiddelde dag van de kinderen Vanderbilt (voor het ontbijt, voor het musiceren, voor het zwemmen, voor de lunch, voor de verplichte middagdut, voor het tennissen, voor het zeilen, voor het paardrijden, voor het diner (het diner overigens apart van de ouders; pas na je 16e mocht je bij hen aanschuiven). Ze waren er maar druk mee.
Dat is Amerika op z'n rijkst. The Breakers is met recht een paleis. Het geheel is -best heel smaakvol- ongelofelijk overdadig en over the top: het glimt, het schittert, het sprankelt, het flonkert, het straalt, het blinkt, het glanst. Alles het beste van het best, het mooiste van het mooist, het grootste van het grootst, het duurste van het duurst. Geld speelt geen rol.
Als we na ruim 2 uur de overweldigende villa uitrollen, begint het te regenen. Als we net in onze hut zijn, breekt de hemel helemaal open en valt de regen met bakken naar beneden. En weet je, ook de Amerikaanse regendruppels zijn groter dan in Nederland. En, als het in de zomer in dit gebied regent, krijg je de donder en bliksem er gratis bij. Geparkeerd naast The Breakers en met uitzicht op de oceaan, zitten we het noodweer uit. Geen straf trouwens met een maaltje zelfgemaakte spaghetti bolognese op tafel (met een beetje hulp uit een potje).
Het is inmiddels 5 uur en we hebben nog zo'n 60 mijl te gaan richting de omgeving Hyannis. Voor het donker wordt (rond 8 uur), willen we een plek voor de nacht gevonden hebben. Uiteindelijk belanden we na wat omwegen, straatje keren en U-turns maken om half 8 -voor ons gevoel in the middle of nowhwere- in East Warham bij Jellystone Campground. Op deze natuurcamping porren Coos en de jongens -in de motregen- hun eerste vuur op. En even later vallen we in slaap bij het meditatieve geluid van druppels op het dak van onze hut.
Op zaterdag is het vroeg dag. Om 06.45 uur hobbelen het bos uit en rijden we de snelweg op naar Hyannis (Massachusetts). Vanuit Hyannis vertrekt om 09.20 onze ferry naar Nantucket. Het weekend zijn wij namelijk te gast bij de Ruddy Family, de ouders van Candace.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten