Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







donderdag 25 november 2010

Afrika! (door Tico)

Na dagen op zee te zitten, hebben we nu weer land om ons heen. Dat gebeurde zo, een paar dagen terug in de tijd ..

Ik werd vroeg wakker en papa lag te slapen. Ik keek even naar buiten en wat zag mijn oog: LAND IN ZICHT! Een paar bergen staken boven het water uit. We zagen Sal. Later die dag voeren we naast het eiland en zagen we wat vissersbootjes. Dat zag er wel leuk uit. Daar was de baai al. Ik kon met de verrekijker zien dat er veel zeilboten waren. Nog even en daar gaat het anker al, wat een rustig water. Geen blijvende beweging. We kwamen even bij en gingen een wandelingetje door Palmeira maken. Het was echt een andere wereld: een straatleven met vriendelijke mensen. Dat was echt wennen. Er kwam iemand aanlopen en zei: "welcome in Palmeira. I'm Jennifer. You must your garbage throw away. Follow me. And the police office is there." We bedankten haar en gingen naar de politie om in te klaren. Zo gebeurde dat. Daarna namen we een frisse duik in het water. Het water was 26 graden maar liefst. Het was 30 graden buiten. Is het in Nederland koud?
De volgende dag waren we met een busje met harde muziek naar Espargos gegaan. Die busjes rijden gewoon rond en de mensen in het busje roepen: "Espargos? Palmeira?". Je zegt dan bijv. "Espargos" en dan stopt hij midden op straat en laat je instappen. De busjes zijn versierd met coole dingen, bijv. een stierenhoorn als bumper met een knuffelaap er aan vast met zijn staart over de grond slepend. Zo zag dat er uit. Ze rijden door Palmeira tot de bus vol zit en rijden dan naar Espargos (of andersom). In Espargos dronken we wat, keken naar een schoolplein. Het zag er best geinig uit, want het was best druk met voetballen en met spelen. De kinderen hadden ook allemaal een schoolblouse aan.
Terug op de boot heb ik nog even gezwommen en 's avonds gingen we uiteten. Ik speelde met een groep Afrikaanse kindjes op straat. Eentje trok zijn schoen uit en sloeg er mee op een kakkerlak. Daarna deed hij 'm gewoon weer aan. We aten en speelden daarna verder. We gingen dansen op Kaapverdiaanse muziek. Dat was lollig.

3 opmerkingen:

Rianne zei

Hoi Tico,
even antwoord op je vraag... Ja het is koud in Nederland! Al een paar nachten zitten we nog maar net boven nul en vanochtend was er voor het eerst sneeuw. Wel een klein beetje maar, maar toch. En er wordt nog veel meer sneeuw voorspelt. En dan lopen jullie lekker in de zon en zwemmen in zee! Toch wel een raar idee he? Groetjes aan de rest van de Seamotions.
Rianne

Kees de Vroedt zei

Hallo Familie Keijser!
Heb zojuist maar weer eens jullie website opgezocht en de verhalen gelezen en foto's bekeken. Gaaf hoor:
* Prachtige plaatjes van de canarische eilanden en La Palma
* De zeilboot van Laura Dekker (alle ophef is hier inmiddels verdwenen)
* Een mooi rieten hoedje op Coos' hoofd
* Zwemwater van wel 25 graden en een buitentemperatuur van 29

Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat ik met enige jalouzie zit te lezen/kijken (het is hier inmiddels echt winter en waterkoud: de eerste sneeuw is gevallen en er wordt een enigszins wit weekend verwacht).

Gaaf dat jullie inmiddels in Afrika zijn. En wat zijn jullie lekker bruin! Daar kunnen onze bleke bekkies natuurlijk niet tegenop.
Heel veel plezier de komende weken, ik blijf jullie volgen.

Hartelijke groet,
Kees de Vroedt

Anoniem zei

Ha die Tico,

Leuk stukje weer geschreven. Je kan goed omschrijven wat je ziet. Hebben jullie inmiddels al een lekkere vis gevangen?
Ernst is razend jaloers op jullie. Sal is toch wel een eiland met een bijzonder plekje in zijn hart. Lang verhaal.
Jullie veel plezier daar. Surf ze! groetjes aan je ouders en Sil.

Marlies