Op vrijdagochtend liggen we aanvankelijk in de gemeentehaven langszij een binnenvaartschip, een soort schelpenboot. Ze happeren schelpen van de bodem en "wassen/spoelen" deze in een grote bak aan boord waarna de schelpen in 1mtr3zakken gedaan worden voor de verkoop aan de tussenhandel. Het gehele gezin van deze schelpenboot gaat om 9 uur 's morgens -als wij nog aan de Hollandse temperatuur van zo'n 18 graden moeten wennen- in hun privebad zwemmen, te weten die grote, vierkante bak met zeewater (10 x 10 meter). Brrrr, koud.
We hebben contact met de havenmeester; zij verwacht dat er halverwege de ochtend wel een mooie steigerplek voor ons vrij zal komen. Ondertussen horen we vanaf de kant een welbekend YOEHOE, oftewel Oma Wil en Opa Jan zijn gearriveerd! Na ruim een jaar zien we elkaar weer en horen we vertrouwde kreten als: "wat zijn de kinderen groot geworden" en "meis, je bent wel grijs geworden". Omdat de klim over een het binnenvaartschip iets teveel vergt van de lenigheid van Oma Wil, wandelen zij alvast met Tico en Sil naar de speeltuin van de jachthaven. Wij volgen met de boot, want Berna (de havenmeester) heeft groen licht gegeven; ze vaart voor ons uit met de rubberboot de jachthaven in.
Achterin de jachthaven parkeren we onze boot aan een prachtige vrije plek langs de steiger en klimmen Opa Jan en Oma Wil aan boord voor koffie, meegebrachte soesjes en er worden volop kadootjes uitgedeeld.
's Middags gaan de oudste en jongste generatie met elkaar op stap (Ecomare en bitterballen eten op een terras in Den Burg), maken wij schoon schip en doen we een powernap zodat we weer fris en fruitig zijn voor het avondprogramma. Nou ja, fris en fruitig gaat voor mij niet helemaal op ... ik ben snipverkouden en functioneer bij de gratie van paracetamol en neusspray.
's Avonds gaan we namelijk, belofte 1 aan Tico en Sil, eten bij 't Pakhuus; ze verheugen zich al weken op slibtong. Ze (we) smullen ervan en Oma Wil verlekkert zich aan Texels lam.
Belofte 2 wordt op zaterdagochtend ingelost. Na het ontbijt gaat Coos met Tico en Sil namelijk fietsen huren. De hele ochtend zien we Sil blij langs de jachthaven heen en weer fietsen. En voor koffie drinken met Opa Jan en Oma Wil hebben ze ook geen tijd, want er moet gefietst worden. Als Opa en Oma weer vertrokken zijn, gaan we met z'n vieren op de fiets naar Den Burg. Halverwege moeten we schuilen vanwege een wolkbreuk. Wat een regen ... maar heel koud is het gelukkig niet. In Den Burg lopen we door de gezellige winkelstraatjes en haal ik mij mijn hart op in de HEMA!
Vanavond hebben we een rustig avondje en morgen krijgen we opnieuw bezoek: Carmen (zus Coos), Rene, Camilla en Daphne komen gezellig op bezoek. De dames van dit gezelschap varen vervolgens maandag met ons mee naar onze thuishaven in Andijk. En dan zijn we echt bijna thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten