Veel sneller dan verwacht komen we vandaag (5/8) aan op Texel. Exact 23 uur na vertrek hebben we 185 mijl afgelegd. Een supersnelle (laatste) oversteek dus.
Bij vertrek van the Swale varieert de lucht van lichtgrijs tot donkergrijs en dat blijft de hele dag zo. Niks aan. We hijsen we de gennaker maar al na een paar uurtjes moeten we deze inrollen omdat de wind verder aantrekt. En het begint te regenen; het kan niet Hollandser. Heel geleidelijk gaat het steeds iets harder waaien en scheuren we over de (nog) vlakke zee. Stroom mee doen we geregeld 11-12-13 knopen. De zee bouwt zich op en zo nu en dan surfen we op topsnelheid. Stroom tegen varen we nog steeds 8-9 knopen. In de namiddag trekken we het 1e rif in het grootzeil. Net voordat het donker wordt een 2e en rollen we de fok een beetje in. We blijven snel varen.
Om ons heen is het een brei van lichtjes: vissersboten, vrachtschepen, boortorens en anderssoortige lichtplatforms midden in op de Noordzee.
Anders dan normaal loop ik de 1e wacht. Dit omdat ik al een gezondheidsslaap gedaan heb van 18.00 - 20.00 uur. Want terugkeer in de maatschappij gaat niet zonder kleerscheuren op gezondheidsvlak.Waren Tico en Sil de laatste dag in Londen al snipverkouden, hoesterig en koortsig, nu ben ik aan de beurt.
's Ochtends snuf ik wat, 's middags zit mijn neus vol en 's avonds heb ik een griephoofd. Met paracetamol probeer ik het "wattengevoel" in mijn hoofd te temperen, hetgeen slechts heel beperkt lukt. Om 24.00 uur maak ik Coos wakker en duik ik mijn bed in. Om 03.30 uur rol ik er met een gevoel niet geslapen te hebben weer uit en voeg ik me bij de kapitein. Tegen de stroom in gaan we door het Marsdiep op weg naar Oudeschild waar we om half 6 een bomvolle Waddenhaven binnenvaren. En vervolgens direct weer uitvaren. Achterin de jachthaven, waar de grotere schepen moeten liggen, ligt het al 5-dik. Als alternatief parkeren we de boot in de vissershaven langszij een binnenvaartschip. En we hopen dat deze ochtend maar veel zeilboten op weg gaan naar een andere bestemming, zodat er voor ons een mooie ligplaats ontstaat.
Ja ja, we zijn weer in Nederland!! Gek hoor en het voelt nog heel onwerkelijk. Later vandaag verandert dat gevoel vast; dan komen Opa Jan en Oma Wil en gaan we met z'n allen lekker slibtong eten in 't Pakhuus.
To be continued!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten