De maandagochtend begint goed als we om half 11 volstrekt onverwacht aan de champagne zitten met onze nieuwe Italiaanse buurman. Hij is net aangekomen na een solo-oversteek op zijn Hallberg Rassy 49 en ontkurkt, zodra hij goed vastligt, direct een fles Veuve Cliquot. Gelukkig hebben we een ontbijtje als bodem, anders vallen zelfs dit soort luchtige bubbels wel zwaar op de maag.
Rond het middaguur nemen we vervolgens –tijdelijk- afscheid van de Moonrise en Vivente. Om 13.00 uur verlaten we de haven van Flores. Terwijl wij druk zijn met zeilen hijsen, zien we vanuit onze ooghoeken onze Deense zeilvrienden Thomas en Line met hun Vela arriveren. Tico neemt voor ons de honneurs waar via de marifoon; hij heet ze –in het engels- van harte welkom en vertelt dat wij net aan het vertrekken zijn met als bestemming Horta (Faial). Het is fijn te weten dat ze safe en sound zijn aangekomen na 3 weken vertoeven op de Atlantische Oceaan. Ter vergelijk: de Vela is 2 dagen eerder vertrokken dan wij zijn inmiddels al 5 dagen op Flores….
We verwachten aanvankelijk de
Na een rustige nacht arriveren we vandaag (21/6) om 11.00 uur in de haven van Horta. We leggen aan bij de tanksteiger om de nodige formaliteiten af te handelen: havenkantoor, douane en marine police. En vullen daarna de dieseltanks. Vervolgens parkeren we onszelf langszij de Tinto, de Wharram van Tom. Voor het eerst sinds januari jl. kunnen we inpluggen op 220volt walstroom; een weldaad voor de accu’s. Ook een waterkraan is dichtbij, zodat we een dezer dagen de boot goed kunnen afspuiten.
De haven van Horta is bomvol zeilschepen; we zien Deense, Canadese, Franse, Amerikaanse, Engelse, Australische, Oostenrijkse, Zwiterse vlaggen en dan vergeet ik vast nog een paar nationaliteiten. Alle steigerplaatsen zijn bezet en langs de kades liggen de schepen 2 tot 5 dik. De kademuren zijn trouwens een bezienswaardigheid vanwege alle muurschilderingen; er zitten ware kunstwerken tussen. Wij hebben onze muurschildering van 9 jaar geleden in redelijk goede staat teruggevonden. Harm/Michaela: die van de Greensaga ziet er ook nog prima uit.
’s Middags ontmoeten we Kees en Martha van de Pjotter. En toeval of niet, de Topaz en de Zeezot arriveren net na ons. Dit zijn allemaal Nederlandse boten die een paar dagen na ons uit Bermuda zijn vertrokken en meededen met het radionetje. Het is leuk om iedereen “live” te treffen en “weerman Coos” (little Herb) krijgt voor hen een gezicht. Coos, die op het radionetje 2x per dag de weersverwachting voor de groep boten heeft verzorgd, krijgt daar complimenten voor en krijgt zelfs de vraag of hij professioneel meteoroloog is. Een mooier compliment kun je niet krijgen, toch?!
De komende dagen gaan we het eiland verkennen, dus to be continued!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten