Hoe verschillend kan het zijn voor mensen. Onze zeilvrienden van de Seaquest beginnen aan de 3000 mijl oversteek over de Grote Oceaan: zij sprokkelen nog wat verse groenten en fruit bij elkaar op de Galapagos Eilanden en zitten dan minstens 3-4 weken op een hele grote blauwe plas water. Verstoken van nieuws, internet en Hollandse hectiek.

Dichterbij huis is het verdriet tastbaar van een schoolpleinvriendin die voor altijd afscheid moet nemen van haar vader en haar kinderen van hun lieve opa. 

En bij ons? Onze dagen staan in het teken van een prachtige CITO-uitslag en dito schooladviesgesprek voor Tico. Hij mag geweldig trots op zichzelf zijn. Wij zijn in elk geval supertrots. Het jaar zeilend reizen heeft Tico geen windeieren gelegd. Integendeel. Hij is sociaal-emotioneel enorm gerijpt en gegroeid: de manifestatiedrang is wat getemperd (ach, hij is en blijft een Leeuw!) en hij vertrouwt meer op eigen gevoel en intuïtie. Ook cognitief heeft hij een grote sprong gemaakt. Het extra jaar op de “bootschool” heeft hem tijd gegeven om de kwartjes, die in zijn hersenen al klaar lagen, in een bij hem passend tempo op de juiste plek te laten vallen. De basisschool, een andere dan voor onze reis, heeft deze gevallen kwartjes op fantastische wijze geborgd. Een ultieme combinatie waardoor hij een geweldige basis heeft om na de zomer te starten met een nieuwe, spannende fase in zijn leven: die van middelbare scholier! Deze week worden er knopen doorgehakt worden voor wat betreft schoolkeuze. Wordt het iets extra’s maar wel relatief dichtbij huis of kiest hij voor tweetalig iets verder weg? To be continued.

Sil wordt in de hectiek van Tico’s toekomstplannen haast over het hoofd gezien. Bijna vergeten we dat Sil het ook fantastisch doet: sociaal-emotioneel en cognitief! Sil mag geweldig trots op zichzelf zijn, wij zijn zeker apentrots op hem. Aanvankelijk de kat uit de boom kijkend, heeft ons kleinste mannetje, onze angelface, vol vertrouwen in zichzelf en in de wereld om hem heen een plek veroverd in zijn nieuwe klas op zijn nieuwe school. Hij heeft leuke, nieuwe vriendjes gemaakt en speelt tegelijkertijd met een natuurlijke vanzelfsprekendheid met het grootste plezier met buurmeisje en –jongetje en straatvriendje. En wat kan hij netjes schrijven! Wat kan hij ontzettend goed lezen! Met Taal beginnen Joep de Snoeper, de Verdubbelaar en andere spellingsregels te beklijven. En met Rekenen werkt hij sinds kort uit de “rode boekjes”, hetgeen betekent dat hij heel zelfstandig aan de slag gaat met de verschillende plus- en minsommen en de tafels 1 t/m 5 en 10.

Een jaar geleden hebben we als gezin zoveel gezaaid. Daar oogsten we alle dagen dat we terug zijn in Nederland van.