Wordt de “horrorwinter” dan toch een feit? Dagelijks wordt het een tikkie kouder en lichte vorst veranderd via matige vorst in strenge vorst. Zelfs in de kustgebieden, waar het doorgaans winterdag een paar graden warmer is dan elders in het land, wijst de thermometer dagen achtereen bij het ochtendgloren een heuse -13 tot -20 aan. Ongekend lage waarden en ik kan me -in mijn Heiloo-bestaan- niet herinneren of het eerder zo koud is geweest. Meteorologen spreken officieel van een “koudegolf”.
Lekker is dat als Tico en ik op vrijdag 3 februari ultravroeg (vóór 8 uur) met muts op en wanten aan op pad gaan om met groep 8 fietsend het Jac P. Thijssen College in Castricum te gaan bezoeken. Halverwege de ochtend vallen de eerste vlokken uit de lucht en tegen de tijd dat wij klaar zijn om de terugtocht aan te vangen, ligt er ,on-Hollands, minstens 10 cm sneeuw. Voor 25 stuks 11-/12-jarigen verhoogt de witte wereld de fietspret: glijdend en slippend trappen we de 7km naar huis de bevroren vingers en tenen op de koop toe nemend en allemaal een witte baard en pruik rijker.
De “koudegolf” zorgt ervoor dat het ijs op de lokale ijsbaan in het bos op zaterdag al dik genoeg is om beschaatst te worden. Toute Heiloo haalt de schaatsen uit het vet. De bejaarde ijsmeesters zijn eveneens uit de mottenballen gehaald en krijgen geen genoeg van het baanvegen achter een omgebouwde grasmaaier. En oh wee, als je per ongeluk voor hun machientje schaatst! Onderwijl gooit de Koek & Zopie nog een ouderwetse langspeelplaat “Alle 13 goed” op de draaitafel. De muzikale klanken van The Cats, George Baker, The Pussycats en Boudewijn de Groot schallen uit de luidsprekers. Het is nostalgie in optima forma. Jong en oud vermaken zich uitstekend; de ijsbaan is een geweldige lokale Meet&Greet.
Tico is beide dagen haast niet van het ijs te krijgen; hij is druk met achter de meisjes aanzitten met hordes oude en nieuwe vrienden. Sil heeft baat bij zijn in de kerstvakantie gevolgde schaatsclinic en gaat soepel over het ijs. De voortdurende vrieskou lijkt alleen mij te deren, want bij alle ijsbaanbezoeken bespeur ik al na krap een uur de eerste bevriezingsverschijnselen bij mijzelf, of ik nu schaats of toekijk. Overdag blijft de temperatuur fors onder nul, variërend tussen de -10 en -3. En de gevoelstemperaturen liggen, ondanks een strakblauwe lucht, door een constante oostenwind nog veel lager.
Niet alleen mijn uitstekende delen (handen, voeten, neus) hebben last van deze schrale kou; ook onze eikenhouten parketvloer heeft ernstig te lijden. Het is buiten en dus ook binnen super droog; de barometer geeft een vochtigheidspercentage van 33% aan ...Dat is echt héél laag. De houten vloer oogt als het dorre, uitgedroogde landschap van een willekeurig Afrikaans land dat lijdt onder ernstige droogte.
Coos rijdt op dinsdagochtend heen en weer naar Andijk om te kijken hoe onze SeaMotions erbij ligt in deze barre omstandigheden. Het is een vreemde gewaarwording om via het ijs de boot te betreden i.p.v. via een Tarzan-actie langs de voorstag. De afsluiters houden zich goed. En de accu's blijven geladen; er ligt geen sneeuw op de zonnepanelen. Al snel na het aanzetten van de Webasto-kachel is het binnen behaaglijk. Het is dat we ingevroren liggen, maar het liefst gooit Coos de trossen los voor een zeiltochtje.
De voortdurende Siberische omstandigheden zorgen voor een heus koortsachtig gevoel in heel Nederland. Is het koud genoeg, blijft het koud genoeg voor een (16e) Elfstedentocht? De rayonhoofden komen bij elkaar. Op maandag is de eerste persconferentie van het Elfstedenbestuur. Hoewel ze geen toezeggingen of voorspellingen doen, lijkt het niet geheel onrealistisch dat een 15e editie, Elfstedentocht 2012, werkelijkheid wordt. Iedere kenner van ijs, weer voorspellen en schaatsen wordt van stal gehaald om zijn/haar ervaringsdeskundige zegje op radio, televisie en social media te doen. De film “de Hel van ‘63” wordt extra geprogrammeerd en speciale Elfsteden-Apps worden versneld ontwikkeld. Heel de wereld kan zodoende de ijsdikte en de ijsaangroei op de gehele Elfstedenroute van minuut tot minuut volgen. Nederland vergeet de diverse crises in eigen land, in Europa en in de wereld. Nederland heeft even geen aandacht voor de uitspraak van de rechter rondom de slepende bestuurscrisis binnen Ajax. Nederland wordt collectief ziek en die ziekte heet Elfstedentocht. Symptomen: verbroedering en gemeenschapsgevoel, welk zich o.a. uit in collectief sneeuwvegen en een tierige handel in hotelbedden, B&B-slaapmogelijkheden en anderszins onbaatzuchtige Friese gastvrijheid. Nederland dompelt zich onder in voorbereidingen en voorpret. Bij een heldere hemel en volle maan blijft het stevig vriezen en lijkt de slagingskans van een Elfstedentocht rond de 75% te liggen.
Maar dan, in de 2e helft van de week keren “onze” de kansen. De wind lijkt op zondag te gaan draaien naar zuidwest en dat betekent hetzelfde als dooi…Oeps, vloeken in een kerk die Elfstedentocht heet.
Een 2e persconferentie volgt op woensdagavond met een ontluisterend, maar realistisch bericht: het gaat niet door …. voorlopig.
Daags hierna vat De Volkskrant de sfeer en de emoties van de afgelopen koortsstuip mooi samen: “de ijsvloer van verwachting werd in een kort moment van teleurstelling gereduceerd tot wat het werkelijk was: een (te) dunne laag bevroren water op de Friese vaarten van nationale hoop.”
Stichting Correlatie, Slachtofferhulp en andersoortige praatgroepen hoeven niet in actie te komen. We blijken een sterk en veerkrachtig volk. Nog geen 12 uur na de 2e persconferentie, na een nachtje slapen, gaat heel Nederland weer over tot de orde van de dag. Het nieuws opent met het aftreden van de Raad van Commissarissen van Ajax. Interim algemeen en interim technisch directeur Sturkenboom resp. Blind dienen hun ontslag in. Van Gaal kan fluiten naar een positie als Ajax-directeur. En daarmee is de nationale verbroedering definitief van de baan en behoort het gemeenschapsgevoel tot het verleden ... voorlopig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten