Werken?!

Exact een jaar geleden skypten we vanuit de bijzondere ankerbaai bij Isla de Lobos (Canarische Eilanden) naar een jarige Opa Ben. Nu zijn er alweer 12 maanden verstreken en zijn we gewoon ‘live” aanwezig bij zijn verjaardag. Uiteraard heeft Opa Ben een creatief denkspelletje voor de kleinkinderen bedacht. Kleine stukjes van voorwerpen zijn gefotografeerd en de opdracht is het gehele voorwerp te zoeken en vinden in de tuin. En dat is een hele kunst. Bij elk gevonden voorwerp hoort vervolgens een letter. Van alle verzamelde letters moeten we een zin maken. Nou, dat is beslist niet eenvoudig en zelfs de ouders horen hun hersenen kraken. Bij een verjaardag van een geboren Indo wordt natuurlijk ook gegeten: overheerlijke pasteitjes, dim sum hapjes, lumpur en visballetjes. Smullen!!

Naast feest vieren is er dit weekend ook gewerkt. Tico “werkt” op zaterdagochtend op de badmintonbaan waar hij competitie moet spelen … De eerste set van zijn enkelpartij wint hij met overwicht, maar in de 2^e set wil hij soms net te mooi, net te ingewikkeld een punt maken die hij dan dus net niet maakt. Het wordt nog spannend als de stand 17-17 is ... maar gelukkig zegeviert Tico’s gedrevenheid.

’s Middags “werken” we op de boot. Coos blaast anti-vries door de verschillende leidingen/afsluiters, vult de dieseltanks en gezamenlijk sjorren we de buitenboordmotor van de bijboot. Deze gaat voor de winter de schuur in. En de bijboot hijsen we weer omhoog in haarwinterjas.

Mijn verdere sportieve “werken” bestaat uit hardlopen door de duinen. Op zaterdagochtend laat ik me op en af een duin jagen. Het is natuurlijk vreselijk afzien, maar ik geniet er van om in die prachtige natuur vooral bezig te zijn met lichamelijk werk en het hoofd leeg te maken. Niet nadenken, gewoon doorgaan, doorlopen, doorstampen. De gelukshormonen dartelen door het hoofd. Op zondagochtend loop ik met het zondagochtendgroepje een prachtige 11km door de bossen/duinen van Bergen en over het strand. In het bos ruikt het zalig naar natte bladeren en mos en de omgeving is groen, geel, bruin, oranje gekleurd.

Sil heeft ook “gewerkt”: in het zwembad alwaar hij op zondagochtend gaat voorzwemmen voor de hoofdbadmeester. Hoewel hij het afgelopen jaar natuurlijk heel veel gezwommen heeft zonder bandjes en vleugeltjes, ben ik niet overtuigd van zijn zwemprestaties als het gaat om “duur”: baantjes zwemmen, volhouden, doorgaan, het hoofd boven water houden. Dat is toch wat anders dan in zout water rond de boot spartelen, duiken en snorkelen. Een beetje “krachttraining” kan voor ons tengere manneke geen kwaad: kracht in de zin van spieren en uithoudingsvermogen, maar ook kracht in de zin van kracht van de herhaling.

Aldus gaat Sil vanaf vandaag weer op zwemles en gaat hij toewerken naar zijn B-diploma.

Ervaren we ons leven nu voornamelijk als “werken”? Nee hoor. Want hoewel we in dit landleven natuurlijk veel meer te maken lijken hebben met het fenomeen “moeten”, blijven we ons bewust en blijven we dankbaar dat wij volop keuzes hebben. Tico wil en kan badmintonnen, Sil wil en kan op zwemmen, ik wil en kan hardlopen, Coos (en ik natuurlijk ook) wil zorg en aandacht aan onze boot besteden opdat we er volgend jaar weer op uit kunnen trekken met de SeaMotions. En de “moet-dingen” die van buitenaf opgelegd worden (school, werk) … ach …. daar putten we ook plezier en voldoening uit. Dus wij klagen niet, wij genieten!