Zomer!

We hebben de smaak van "feestjes" te pakken, want we hebben nóg iets vieren. We hebben namelijk daad bij het woord kunnen voegen als het gaat om de uitdrukking "de grond van je buren komt maar één keer te koop". Al jaren was nr. 35 te koop. Eerst met huis zonder enig energielabel maar mét volop natuurlijke ventilatie. En sinds 2011 als bouwkavel met een buitenproportioneel, megalomaan bouwontwerp. Enfin, dat kolossale pand gaat er niet komen nu wij de teugels in eigen hand hebben, nu wij zelf de toekomst van dit perceel kunnen regisseren. Nu wij eigenaar zijn geworden. Yeehaa!

Daags na de overdracht gaat buurman Frans (hoveniersbedrijf Koet) lekker los met de bosmaaier om het weelderig begroeide perceel van veldbloem en overig onkruid te ontdoen. Vervolgens komt loonbedrijf Cor met graafmachine en tractor om 14 ton overgebleven puin weg te happeren en af te voeren. Om daarna weer 40 ton gemengde grond met compost aan te voeren. Kortom, volop reuring in de straat. Voorlopig creëren we een oprit voor de auto, een trapveldje voor de jongens en verplaatsen we de schutting. Daarna laten we de tijd z'n werk doen als het gaat om het definitief vormgeven van het scala aan mogelijkheden dat voor ons ligt.

Ongeveer tegelijkertijd begint de zomervakantie voor Tico en Sil. De laatste schooldagen verlopen rommelig. Leerkrachten zijn druk met opruimen en verhuizen van lesmateriaal. De leerlingen worden "geparkeerd" met een film op een digibord. Tico hoeft de laatste 3 dagen helemaal niet te komen als school hem niet uitkomt. Dat laat hij zich geen 2x zeggen.

De 1e week van de zomervakantie worden we getrakteerd op zalig zomers weer. De zon schijnt uitbundig, de lucht is strakblauw en de temperaturen zijn welhaast mediterraan. Het is goddelijk en van mij mag dit weken aanhouden. Geen keuzestress of jas/vest/sjaal aan of mee moet. De winterlaarzen blijven eindelijk in de kast. Hoogstens is extra alertheid geboden of oksels en bikinilijn voldoende getrimd zijn, teennagels goed in de lak zitten en de zonnebril als standaarduitrusting in de tas zit.

Zoals elke zondagochtend loop ik ook deze 1e zondagochtend van de zomervakantie met het "zondagochtendgroepje" hard door de duinen van Bergen. En elke keer, of bijna elke keer, beleef ik wel een soort van euforisch moment. Dit keer beklimmen we een duin van waaraf we een geweldig 360graden uitzicht hebben: de blauwe zee, de typische villa's van Bergen aan Zee, een van brand herstellend stuk duingebied, het bos én Landgoed Huize Glory bovenop de "Russenduin" (er zou een eenheid Russische soldaten begraven liggen uit de tijd dat Nederland nog van Frankrijk was en er voortdurend ruzie uitgevochten moest worden met de Engelsen).
Het voelt elke keer enorm rijk om in zulke mooie natuur te mogen hardlopen.
Op de terugweg lopen we via die "Russenduin" door de voortuin van via het eerder genoemde Landgoed Huize Glory. Tot die zondag wist ik niet van het bestaan af deze hoge duin en had ik het landgoed slechts vanuit de verte gezien.

Landgoed Huize Glory heeft een rijke, interessante geschiedenis leer ik 's middags als ik na een fietstocht met het gezin op het terras aldaar neerstrijk. Dit landgoed is bijv. ruim 30 jaar (vanaf ca. 1930) in eigendom en gebruik geweest van het fenomeen "Bio Vacantieoord". Een oord waar de allerarmste en meest ondervoede kinderen, de zogenaamde bleekneusjes van Nederland, 6 weken verbleven om bij te eten en aan te sterken, opdat ze sterk en gezond terug konden keren in de samenleving. 3x Daags eten tot je geen pap meer lustte, sporten in de buitenlucht en een elke dag een middagdut.
In de 2e wereldoorlog nemen de Duitsers de villa over en laten ze van het oorspronkelijke binnengebeuren weinig heel. Pas vanaf 1947 is alles weer zodanig op orde dat er nieuwe groepen bleekneusjes kunnen verblijven. En die zijn er in de opbouwjaren na de oorlog meer dan genoeg. Na 1960 verandert de houding tegenover de vakantiekolonies: er zijn simpelweg te weinig "ongezonde" kinderen.
Vanaf 1970 is de (dubieuze) religieuze sekte Unified Family in het landgoed gehuisvest. De volgelingen van de Koreaanse Messias Sun Myong Moon dopen de villa om tot Huize Glory. Van deze periode is weinig informatie terug te vinden. Vanaf 1975 gaat het eigendom over in handen van Stichting Verenigingskerk voor Nederland. Het bescheiden aantal actieve leden hebben uitbating van kamers, appartementen en sinds 2011 ook een restaurant, nodig om de kosten voor onderhoud te kunnen blijven opbrengen.
Kortom, het "kasteel van Bergen aan Zee" kent een veelbewogen historie.

Onze kinderen hoeven niet naar een vakantiekolonie, maar gaan wel naar een golfsurfka,p in Egmond aan Zee. Lekker sportief bezig zijn in de buitenlucht blijft goed en gezond voor een kind! In no time leren Tico en Sil kijken naar de golven die komen, het starten van het peddelen en het timen om in één vloeiende beweging van liggen naar staan te komen op een surfboard (de "take off"). Ze leren coole skills, trics en trucs. En ze leren natuurlijk over gevaren van de zee, bijv. wat is een mui en wat doe je als je er in komt? Ook leren ze hoe en wat je "communiceert" als je in het water in problemen raakt.

Elke werkdag van deze 1e week zomervakantie vertoef ik aldus even op mijn meest favoriete plek, het strand. Elke ochtend en namiddag even met mijn voeten in het zand genieten van het wijdse uitzicht, de combinatie van de kleuren van lucht, zee, strand en duin. Stil staan bij het gevoel dat dit beeld mij geeft, namelijk het gevoel van ultieme vrijheid. Het leven is elke dag één groot feest ... als je zelf elke dag de slingers ophangt!