SeaMotions in februari & maart

Van mijn goede voornemen, elke maand een stukje tekst produceren, is niet veel gekomen. Ik geef mijzelf een dikke onvoldoende! 

Blijkbaar heb ik mijzelf de afgelopen 45 dagen  opgesloten in de hectiek van alledag, laten opslokken door de modus van doen-doen-doen en lijkt mijn leven te bestaan uit het reageren op prikkels en impulsen.

Terug naar februari … wat heeft de kortste maand van het jaar ons gebracht? 

Dik 45 dagen later is dat haast niet te reconstrueren. Omdat alle weken en alle dagen van school – werk – sport - weekend hoegenaamd hetzelfde ritme hebben, is er geen ijkpunt om te bedenken wat we 45, 30 of 20 dagen geleden gedaan, beleefd of ervaren hebben. Ik ontkom er niet aan mijn digitale agenda er bij te pakken en zodoende die voorbije tijd terug te halen… En daar stuit ik op de ontdekking dat mijn digitale agenda (op de iPhone & iPad) aan dementie lijdt. Deze digitale gadgets gooien, door een voor mij onbegrijpelijke aanleiding, alles dat zich in het verleden heeft afgespeeld  (alles langer dan 30 dagen geleden) gewoon weg uit de agenda?! Het heeft vast met een instelling te maken of met een overvolle iCloud?

Het komt er nu dus op aan uit mijn hoofd terug te halen wat er de afgelopen weken in ons leven is gebeurd, wat mij daarvan is bijgebleven. Ik vrees met grote vrees … niet veel … 

Wat ik nog wél weet over februari: 

• Paus Benedictus kondigt –behoorlijk onverwacht- zijn aftreden aan. Een staaltje van "nieuwe tijden"? Dat zal die nieuwe tijd gaan uitwijzen met de Argentijn Gorge Mario Bergoglio, tegenwoordig luisterend naar de naam: paus Fransiscus.
• Ik loop -onverwacht– een persoonlijk record met de halve marathon Groet uit Schoorl Run: 1.58.14! Natuurlijk ben ik geweldig trots op mijzelf.
• We beleven een super relaxte voorjaarsvakantie: geen snaarstrak activiteitenprogramma voor de kinderen, maar gewoon een beetje spazieren in en om het huis.
• We hebben een superleuke middag met het Valentijn ouder-kind badmintontoernooi. Coos en Sil winnen een heuse beker en Sil is helemaal in de gloria. Tico en ik spelen die middag nét een tikkie te goed samen. Bij dit toernooi is namelijk de gemiddelde speler de beste speler. En wij hebben simpelweg teveel potjes gewonnen. 

Een frietje als beloning voor mijn PR op de 21km hardlopen!

En wat staat me bij over maart?

Paaseitjes in de sneeuw.

Over één ding in maart hoef ik niet lang na te denken, want In maart draaide het vooral om "het weer". In maart heerst er een collectief verlangen in Nederland naar de lente … Maar die o zo gewenste aangenamere temperaturen laten behoorlijk op zich wachten. Uiteindelijk blijkt maart 2013 een koudere maand dan december 2012, is het met Pasen kouder dan met Kerst. Sterker nog: op eerste Paasdag valt er sneeuw!
De wind waait voortdurend uit het oosten – noordoosten en zet daarmee de gevoelstemperatuur behoorlijk onder druk. Het goede nieuws van dit Siberische weer is dat het droog is en de zon zich best vaak laat zien. De keerzijde is van deze schrale, gure kou is dat elke keer als ik naar buiten stap, minstens 10x op een dag, mijn gezicht  implodeert en de voelhaartjes in mijn neus protesteren tegen de overgang van warm naar koud. Door de droge lucht schieten de scheuren in mijn handen (kloven), staat mijn haar voortdurend statisch omhoog en knettert het als ik mijn dierbaren aanraak.

En verder?

• Vanwege het frisse weer veranderen we de strandwandelplannen met de Moonrise in een bowlingmiddagje. Hoe dan ook hebben we het als vanouds reuze gezellig met elkaar.
• We slikken als we zus Elyn en zwager Nico door het kanaal der kanalen, het Panama-kanaal, zien gaan. Zullen wij daar ooit ook nog eens varen? Als ze na thuiskomst bij ons eten, smullen we van hun verhalen over hun 5 weken durende delivery van de Mangareva van Costa Rica naar de Atlantic-kant van Panama.
• Tico en Nathan koken als opdracht voor school (voor het vak Science) een heus Frans 3-gangendiner voor 8 personen! Franse uiensoep, Coq au Vin, Crême Brulee en een Frans kaasplankje. De wederzijdse ouders hebben hun vingers er bij afgelikt en zijn enorm trots!
• We ontwerpen globaal een schuur annex veranda voor achter in onze tuin, alsook de serre voor aan het huis. De volgende hobbel die daarin genomen moet worden , is de gemeentelijke regelgeving … Een uitdaging en we verzamelen moed om eventuele frustratie over "kan niet/mag niet/moet anders" constructief te kunnen händelen.

Restaurant Natique in Heiloo

Ondertussen ga ik door het leven en beleven van april. Met dit verschil dat ik nu aantekeningen maak van bijzondere momenten, niet te missen inzichten en misschien wel mooie ingevingen. Eens kijken hoe we over een paar weken de april-balans kunnen opmaken.