Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







dinsdag 19 april 2011

Casa de Campo

We kijken onze ogen uit in het resort van Casa de Campo. Wat een luxe en rijkdom!! Een "lot" (stuk onbebouwde grond) begint bij 750.000 USdollar. En bij de villa's die te koop staan, zetten ze maar geen prijzen. Dat zit vast in de range dat een paar miljoen meer of minder niet uitmaakt voor de portemonnaie van de potentiele koper.

In de marina liggen voornamelijk grote motorjachten en sportvisboten en bij elke boot zijn minstens 2 man aan het poetsen en schoonmaken. Bij elke boot draait de generator en zitten er dikke kabels walstroom ingeplugd. Wij zijn met 45ft maar een bescheiden bootje. De aankomst in de marina is ook een bijzondere ervaring: eentje van " ik stond er bij en keek er naar". Bij het binnenvaren in de marina krijgen we 2 dock tenders aan boord die de mooringlijnen beleggen. Op de kant staan nog 2 dock tenders om de achterlijnen aan te nemen. En deze 4 mensen worden nog weer geassisteerd door 2 marina dinghy's en een dock supervisor. Coos hoeft eigenlijk alleen maar netjes achteruit in te parkeren; ik hoef alleen maar te kijken. Alles wordt voor ons gedaan, inclusief het faciliteren van een loopplank.

Als marina-gast mag je van alle faciliteiten van het resort gebruik maken (het merendeel uiteraard tegen extra betaling); wij beperken ons tot een middagje bij het hotel onder de gazeebo langs het zwembad met gratis wifi. Zoals eerder gezegd, is het park enorm groot. Naar het hotel nemen we aldus een taxi; voor de terugweg en wat sightseeing door het park huren we een golf car. We hebben plezier voor tien als we door al die prachtige lanen rijden: het ene huis is nog mooier dan het ander, de ene tuin is nog bloemrijker dan het andere en op de ene driveway staan nog meer auto's dan op de andere. Door het gehele park slingert zich een schitterende golfbaan. Het schietcentrum ligt -gelukkig- wat aan de rand van het park, zo ook de polovelden en de ranch. Bij elke villa staat wel iemand van security en overal zien we tuinmannen en nanny's rondscharrelen. Sowieso is het park geheel afgesloten van de buitenwereld: aankomst en vertrek moet -met geldig legitimatiebewijs- aangekondigd worden.

We rijden met de golfcar naar Altos de Chavon, een nagebouwd middeleeuws Zuid-Europees dorp. Griekse zuilen verrijzen alsook een heus, groots amfitheater waar regelmatig internationale sterren optreden (DuranDuran doet het er op 30 april a.s.!). Ook dit ziet er weer picobello uit, maar ook dit heeft weinig met de werkelijkheid te maken.

De volgende ochtend rekenen we af bij de marina (havengeld incl. water 45USdollar; valt mee toch?) en halen we onze despacho bij de Marina de Guerra. We verlaten deze luxe en comfort en zeilen naar het 15 mijl zuidoostelijk gelegen Isla Saona. Als we daar aankomen rond de klok van half 4, worden alle dagtoeristen opgehaald met allerhande vaartuigen, variërend van zeilcatamaran tot supersnelle motorboot. Om 4 uur hebben we het prachtige strand voor onszelf. Dat vinden wij nu weer grote luxe.

Geen opmerkingen: