Toertje Grenada (door Tico en geholpen door Sil)

Vandaag (7/1) hebben we een auto gehuurd. En we doen daar een toertje mee. We staan vroeg op. En we gaan in het bijbootje naar de kant. Daar staat de man van de auto verhuur al klaar. We hebben een echte grote JEEP met een dakraam. Dat dakraam kan open. Ik en Sil steken onze hoofden uit het open dakraam. We doen de tour met de Seaquest. De tour begint nu.

We gaan eerst naar de watervallen. Maar we belanden ergens anders. We belanden in een regenwoud. Daar gaan we wandelen met een gids. Die gids spreekt alleen engels. Hij vertelt dat er een paar jaar geleden een orkaan is geweest. Die orkaan zorgde ervoor dat heel veel bomen kapot gingen. Nu zijn er veel bomen opnieuw geplant. Heel veel zijn nog maar vier jaar. De bomen die de orkaan overleefde, zijn nu al echt heel erg oud. We zien ook weer veel bananenbomen. Maar nu zien we op de bananenbomen ook een hele mooie bloem. Rood,  geel en groen. Die bloem zie je op het begin van het bananenblad. We zien hem een paar keer. Soms dat de bloem omhoog groeit maar ook dat de bloem omlaag groeit. Hij laat ons ook een bergpalm zien. Die palm heeft een roze of rood uitsteeksel. Dat door de bijen opgekloven is. Voor de bijen het opkluiven heeft het een soort van bolletjes op de uitsteeksels.

We zijn nu op de boven op de berg. Hier is een rare plant, een soort gras. Als je het aanraakt klapt het in. En na een paar minuten klapt hij weer open. Er was ook een boom die helemaal alleen stond. Er was ook geen vogelnest in de boom. Het was een varenboom. Er zat geen nest in, omdat er allemaal stekels op de stam en takken zaten. We lopen nu verder naar een groot meer. Een meer in de krater van een vulkaan.

Op weg naar het meer! We zien een hummingbird. Oftewel kolibrie. Hij vliegt naast een groot eivormig mierennest. Het mierennest hangt tussen twee bomen die in een kruisteken staan. Het mierennest ligt in de omgeving van omgevallen bomen van de orkaan. De gids vertelt ook over een soort bladeren waarmee je het weer kan voorspellen. Als de bladeren zich oprollen, komt er een storm en als ze open zijn is het normaal weer. Die bladeren zijn heel erg groot.

We zijn nu bij het meer. De gids heeft een zakje chips. De chips verkruimelt hij. En hij gooit de kruimels in het water. Er komen allemaal kleine vissen op af. En opeens een rood oranje vlek. Ongeveer 40 cm groot. Maar de vis is al snel weer de diepte in gedoken.

Als we weer bij auto zijn aangekomen, nemen we een laatste blik op deze plek. Net toen we wilden wegrijden, zien we een aap. Een wilde Mona Monkey. Sil mag hem een banaan geven. Die maakt hij vlug open. Dat doet hij sneller dan wij. De Mona Monkey leeft oorspronkelijk niet hier. Hij woont en komt van Afrika. En hij is lang geleden meegenomen door slaven. Die zetten ze uit in het wild. Niet zo als wij dat doen natuurlijk. Maar anders. Ik weet niet hoe. Er komen steeds meer mensen om de aap staan. Die vindt dat niet leuk dus rent hij weg. Nu de aap weg is, kunnen wij echt weg. Nu gaan we naar de chocoladefabriek.

We komen bij de chocoladefabriek. Eigenlijk is hij dicht. Maar de man die de chocolade maakt, maakt een uitzondering. Hij laat de apparatuur aan ons zien. Ik vertel zo hoe dat er uit ziet. Het is een kort bezoek. Maar wel beter dan niets. Hij vertelt ons dat we naar de cacaoplantage moeten, om meer te weten te komen over chocola. Dus dat doen we.

Dan zijn we op de locatie (Belmonte Estate, dit was vroeger een plantage) waar we meer over chocola kunnen weten. Er komt een vrouw op ons af en ze zegt: ik zal u vertellen hoe chocola wordt gemaakt. Zij spreekt ook alleen engels. Zij vertelt dat de chocola wordt gemaakt van de cacaoboon. Eerst moet je de cacaoboon plukken van een cacaoboom. Daar gebruiken ze een soort zwaard voor. Die zwaarden heten MANCHETTES. Daarna ze doen de bonen in een bak. Die bedekken ze met bananenbladeren en jutezakken.  Oftewel ze laten de bonen gisten\zweten. Om de twee dagen wisselen ze van bak. Dat doen ze 7\9 dagen. Dan laten ze de bonen drogen in bakken buiten. Als de zon schijnt, wordt de bak in de zon geschoven. En als het regent wordt, de bak onder het dakje geschoven. En ze moeten soms met hun voeten de bonen omwoelen, zodat niet een kant droog wordt. Dan gaan de bonen naar de fabriek. Daar worden ze geschild. Dat doen ze met een grote rode machine. Je doet de bonen aan de ene kant er in, dan komen ze er aan de andere kant er weer uit.  Ze moeten daarna de bonen vermalen in kleine stukjes. Dan gaan ze in de perser. Dat is dat het plat wordt gedrukt en een soort chocolademoes over blijft. Die doen ze dan in een freezer, zodat het koud wordt. Dan gaat het weer in een machine en die machine zorgt ervoor dat er rechthoekige repen  van worden gemaakt. Dan de laatste stap. Je hebt 3 soorten chocoladerepen:  62%, 72% en 83%. Dat betekent hoe puur het is. Nu kan het naar de winkel. En gaan wij terug naar de boot (met een paar repen chocolade!!).

Dat was ons verslag.

 

PS: een foto van onze tekeningen over deze dag zet