Globale reisplanning

Wij, de familie Keijser, hebben van 2010 tot 2011 met onze catamaran SeaMotions, voor een jaar een ' rondje Atlantic' gevaren. We koesteren onze herinneringen in ons dit digitale "book of memories". Daarna ben ik doorgegaan met het zo nu en dan vastleggen van het wel en wee van ons leven op land.







woensdag 17 november 2010

Vertrek naar Sal, Kaapverdische Eilanden

Gister (dinsdag 16/11) de laatste boodschapjes gedaan, water en diesel getankt en om 16.00 uur verlaten we de gemoedelijke marina van San Sebastian/La Gomera. We gaan een rustige ankerbaai opzoeken om vandaag nog wat te chillen op het strand alvorens we zuidwaarts naar Sal/Kaapverdische Eilanden varen.
Jammer genoeg blijken de ankerbaaien op de kaart allemaal heel beschut tegen wind en zeedeining, maar is dat in de praktijk net iets anders. De zeedeining kruipt gewoon om het eiland heen en elke baai blijkt hobbelig. Enfin, een goede warming up voor het zeebenengevoel. In de baai van het dorpje Puerto de Santiago laten we om 18.00 uur het anker vallen en naast ons doet de Galilea hetzelfde. Ik schuif nog snel een brownie-taart in de oven, onze inbreng voor het avondeten. We zijn nl. uitgenodigd voor een bbq aan boord van de Galilea.

Het dorpje Puerto de Santiago is een heel relaxed dorpje met een handjevol wandeltoeristen. Hoewel we al mega-veel boodschappen in San Sebastian hebben gedaan, kunnen we het niet laten en kopen we in de lokale SPAR nog een paar avocado’s en wat kipkluifjes. Aan de oostkant van het dorpje, bovenop een kaap, is een hotel met prachtig uitzicht. Via een lift door de rots kom je beneden bij het strand alwaar ook het restaurant en het hotelzwembad is (hotel jardin Tecina).

Vandaag (woensdag 17/11) vertrekken we einde middag om 750 mijl zuidwaarts te varen naar Sal/Kaapverdische Eilanden. Dat is zo’n 5-6 dagen achtereen doorvaren, zonder te stoppen. ’s Nachts lopen we om beurten wacht. De lange termijn weerberichten zien er goed uit: stabiel weer en een constante wind van 10-15 knopen uit het noord-noordoosten en een swell van 1-2 meter/11-12 seconden. In gewone mensentaal: gemiddeld windkracht 3, schuin van achteren met een lange, niet al te hoge zeedeining.

Zo’n meerdaagse oversteek blijft spannend. En tegelijkertijd zijn we (of beter: ben ik) er ook wel klaar voor. De mentale voorbereiding zit er op. Het is net als hardlopen: mezelf mentaal programmeren op een bepaalde tijdspanne en dan gaat het grotendeels “vanzelf” en moet ik soms even doorbijten.

We varen deze oversteek samen met de Moonrise en de Galilea. Dat betekent overigens niet dat we naast of achter elkaar aan varen. Elk schip heeft zijn eigen snelheid en elke kapitein vaart zijn eigen koers. We zoeken wel op 2 vaste momenten per dag (09.00 uur utc en 21.00 uur utc) contact met elkaar via de ssb (korte golf radio) om de laatste nieuwtjes op die grote plas water met elkaar uit te wisselen. En we hopen natuurlijk dolfijnen te zien en veel vis te vangen.

Geen opmerkingen: