La Palma, 31 oktober – 8 november 2010, door Tico

Daar ben ik weer. Ik ben nu op La Palma. Dit is een echt mooi eiland. Net als Madeira. Dit is Madeira in het klein.
We gaan van Tenerife weg. Door de acceleratiezone. (een stuk waar het altijd heel hard waait). Daar gaan we heel snel door heen. Soms wel 13 knopen. Dat is echt wel snel. De golven zijn niet echt erg fijn. Dus word ik een heeeel klein beetje ziek. Dat blijft zo een tijdje. Gelukkig we zijn uit de acceleratiezone en wordt de zee een stuk rustiger en gaat mijn zeeziekte weer over. En ga ik lekker buiten zitten. En kijk in de verte om La Palma te zien. Ik kijk en kijk tot ik het zie. Jahoe, ik kan La Palma zien!! Dat zou je moeten kunnen zien vanaf Tenerife met helder weer. Maar helder is het niet bepaald. Want om La Palma zit een wolk.
Nu we er bijna zijn, varen we zij aan zij met de Moonrise. Dat is een ideale gelegenheid om foto’s te maken tijdens het varen. Haha, wij hebben de Moonrise in gehaald. En zijn dus iets eerder achter de breakwater. Papa laat het zeil zakken en Ik moet naar voren om de boeien te pakken. Want we varen de haven binnen. Wat is het rustig met boten zeg!!! Gelukkig maar!!! Anders kunnen wij er niet in met onze GROTE boot. Nu we de boot hebben aangelegd, hebben we allemaal zin om iets te eten. En papa en mama gaan er op uit om te kijken waar we kunnen eten. Want we hebben geen zin om te koken. Even later komt papa terug en zegt:Tico en Sil doe even andere kleren aan en kom naar de PIZZA FACTORY. Sil en ik gaan snel aankleden en rennen naar de PIZZA FACTORY. De Moonrise gaat ook eten in de PIZZA FACTORY. Dat is erg gezellig. Nu ons maagje vol zit, gaan we lekker lang tukken (slapen).


!de dag daarna! Vandaag is een dagje dat we even gaan uitrusten van de vorige dagen. Dus we doen niet bepaald veel.


!de dag daarna! Papa heeft een auto gehuurd. Leuk! Leuk! Leuk!We maken een plan en gaan het eiland ontdekken. We willen wandelen. Dus we zoeken een wandeling uit. We vinden een leuke route. We parkeren de auto en stappen uit. Er is een klein informatiehutje. Daar halen we een wandelkaart. Daar staan alle wandelroutes op. Ook deze. Sil en ik zien twee stokken en gebruiken die om mee te wandelen. We komen op een kruising. We moeten kiezen: het grote pad of het smalle kleine paadje. We nemen het smalle kleine paadje. We gaan steil omhoog. En daardoor komen we weer op een kruising. We lopen een stukje op het geasfalteerde weg. Daar is een paadje met ons teken op een steen. Dus we gaan goed. We komen door een kastanjebos. En papa probeert een kastanje te plukken, maar dat lukt niet door de prikkels van dat nootje. Ik heb honger. Dus eten we onze lunch. We gaan verder en komen in een regenwoud. Planten en wortels overmeesteren het pad. Wij moeten steeds de takken weg slaan met onze wandelstokken. Nu is papa jaloers op mij dat ik een stok heb en hij niet. Zo lopen we een tijdje. Nu komen we in een varenbos. Dat zijn planten die groeien bij vochtige plekken. Deze varens waren erg groot. Ik kon er zelfs onder staan. Als het regent, zou ik er onder kunnen schuilen. Daar zijn weer bordjes. Wegwijzers. Wat zijn wij blij zeg. Want we denken bijna dat we verdwaald zijn. Nu weer terug naar de bordjes. Er staat informatiebureau op. Dus we gaan goed. We zien een bruggetje. Maar die is helemaal overwoekerd door planten. En daar moeten wij onderdoor. Achter het bruggetje houdt iets zich verscholen. Wat is het? Ah, we zijn onder het bruggetje door. Nu zien we meteen wat het was. Het waren mensen op een open plek. We moeten nu wel goed gaan. We zien pijlen op de grond. He! Ze wijzen naar waar ik vandaan kom. Ik ga tegen de pijlen in te lopen. Nu zien we weer bordjes met nummers er op. 10-8-5. Raar he.? Maar het houdt nu weer op. We zien dezelfde kruising als op de heenweg. Het is gelukt. We vinden de auto weer en rijden terug naar de boot.
 !De dag daarna! We gaan lekker weer wandelen. Maar nu doen we het samen met de Moonrise. We rijden naar een wandelroute die door twaalf tunnels gaat. We hebben onze zaklampen mee, ons zakmes, een kompas en eten en drinken. Dit hebben we nodig omdat het een wandeling van 13 km is. Op weg naar het startpunt van de wandeling moeten we met de auto over een zandpad met bobbels. Het gaat ook nog eens dwars door de jungle. We wagen het er maar op. Aan links en rechts hangen doornlianen. Sil en ik proberen de takken aan te raken met onze handen die zo ver mogelijk uit het raam steken. We doen een soort wedstrijdje. Wie de meeste takken kan raken is de winnaar. Eerst wint Sil en daarna ik. Nu word het wel erg bobbelig. O jee, een taxi als tegenligger. Gelukkig, hij gaat aan de kant. We vragen hem hoe we bij de wandeling moeten komen. Hij vertelt dat je dan terug moet. Ook zei hij dat we hem maar moeten volgen. We volgen de taxi en raken hem kwijt dus gaan wij naar Los Tilos, een plaatsje. We komen aan en zien zijn taxi staan. Maar hij zat er niet in het was een ander persoon. Nou ja dan gaan we de route maar doen die hier begint. We gaan beginnen met de route. We zoeken stokken en afsnijpaadjes. Daar is er een. Ik en Gijs proberen het. Daar komt Bram, hij probeert het ook. Ik glij naar beneden, o jee. Ik kan me nog net vast grijpen aan een wortel en aan Bram. Ik klim weer omhoog en probeer het nog eens. Nu gaat het goed. Wat was dat? Ik zie opeens een flits langs me heen schieten. Het is Gijs maar. Hij glijdt uit en ik kan hem nog net vast pakken. Hij veroorzaakt een kleine lawine. Een steen komt op mijn wang. Dat gebeurt weleens. Ik heb het gehaald met Gijs. Bram is het niet gelukt dus hij loopt de normale route omhoog. Ik en Gijs moeten nu recht omlaag klimmen om weer op het normale pad te komen. We kunnen gewoon springen. We zijn nu weer op het pad en lopen nu normaal naar boven zonder afsnijpaadjes. We zijn boven op het eind punt. Ik ga zitten en zit op een pad van 1 meter breed. En naast me alleen maar diepte. Dit is een hoogtevrees moment. Dat gaat snel over. Ik ga in de schaduw staan en eten. Ik gooi wat stenen over de rand en loop dan terug naar de auto. Een stukje gleed ik over een boomstam en kwam ik beneden uit.

!De dag daarna! Vandaag ga ik paardrijden. Het lijkt mij erg leuk. We moeten met de auto helemaal naar de andere kant van het eiland. We zijn er al erg snel. We worden opgewacht door Maria-Louise ( de leidster). Nu we er zijn, moet ik even helpen met het opzadelen van het paard. Mijn paardje heet Saga.
Ze is erg leuk. Ik spring op mijn zadel en Maria-Louise legt mij uit hoe ik Saga moet besturen. We gaan. Leuk. Op een vlak stukje vliegen we vooruit. Ik ga in galop. We stoppen even en laten de paarden grazen en drinken zelf iets. Ik eet een appel. Dan gaan we verder. We maken weer een stop. Dit keer gaan we kastanjes plukken. We hebben een aantal kastanjes geplukt en mogen die mee nemen naar de boot (gaan we roosteren in de oven en dan pellen en opeten). Even later stoppen we weer en lopen naar een beekje om te opfrissen. Nu gaan we terug naar de manege. Papa en Sil wachten ons op en Sil mag ook even op een paard zitten. Nu gaan we weer terug naar de boot. Ik vind paardrijden leuk.


Een tekening van Sil over het paardrijden
(Een beetje geholpen door Bram van s/y Moonrise; hij heeft het linkerpaardje getekend.
En Mama heeft een beetje geholpen met de hond.)