8 oktober 2010, Madeira

Afgelopen dinsdag (5/10) zijn we van Porto Santo naar het hoofdeiland Madeira gevaren:  30 mijl onvoldoende wind, hoge swell, volop zon en helaas geen vis aan de haak. Voor het eerst sinds weken knoopten we weer vast in een Marina: aan een steiger met bijbehorende faciliteiten als walstroom (220 volt en dus eindelijk onze elektrische tandenborstels kunnen opladen) en ongelimiteerd stromend water. Wat een luxe!!
Na aankomst in de haven hebben we direct voor 1 week een autootje gehuurd om het eiland te kunnen ontdekken.

Madeira is een prachtig, uitbundig groen, bergachtig vulkanisch eiland met een mild zeeklimaat. In de winter wordt het vaak niet kouder dan 18 graden en in de zomer niet warmer dan hooguit zo'n 27 graden. De groene vegetatie is te danken aan de regen die (zeer) regelmatig op dit eiland valt. De ontdekkers van het eiland (Zarco en Teixeira) noemden het eiland Houteiland (Madeira betekent "hout").

De natuur is overweldigend en woorden zijn ontoereikend om de schoonheid te beschrijven. Madeira moet je nl. ook ruiken: de geur van de bosgrond, van de bomen is enorm (lekker!). De geur in het eucalyptuswoud is het best te vergelijken met je neus boven een flesje eucalyptusolie houden. De vegetatie is enorm divers, varierend van palmbomen, bananenbomen, wijngaarden, fruitbomen, cactussen, kastanje- en amandelbomen, eucalyptusbomen, weidevarens, etcetera.

Waar je kijkt zie je steile hellingen met huisjes, moestuintjes en natuurlijk de beroemde "levada's", de irrigatiekanalen die zijn aangelegd om het water uit het regenrijke en waterrijke noorden van het eiland, dwars door het gebergte heen (soms zelfs letterlijk: door tunnels) naar de drogere zuidkant van het eiland brengen. Daar wordt het water gebruikt voor de irrigatie ten behoeve van de

landbouw en tegenwoordig ook wel voor hydro-energie. Er is zo'n 2150km aan levada's! Deze levada's hebben een voetpaadje langs of over het kanaal, zodat de levada's goed onderhouden kunnen worden. De paadjes dienen tegenwoordig ook steeds meer als wandelpaden.

Wij crossen met onze Nissan Micra over het eiland. Zo hebben we al in een prachtige cable car gezeten (eitjes-skilift zonder ski's) die ons over een prachtige "gorge" voerde. We hebben de Botanische Tuin bezocht waar we allerlei in- en uitheemse bomen en planten en 300 exotische vogels hebben bewonderd (vooral veel papegaaien en parkieten from all over the world). Met behulp van het beroemde Sunflower Boek waarin alle mogelijke wandelingen op Madeira tot in detail wordt beschreven, hebben we een schitterende wandeling langs een levada gemaakt. Je loopt écht op het randje van de levada (50cm breed) met soms een gapende afgrond vlak naast je (en soms ontbreekt een hekwerkje ....).

We hebben een schitterende route gereden naar Curral das Freiras. In de jaren 50 werd de post in dit dorpje gebracht en gehaald door "post"vrouwen die dagelijks de 52 haarspeldbochten wandelden, heen en terug van/naar Funchal. Het dal wordt overigens ook wel het Nonnendal genoemd; in vroeger jaren vluchten de kloosterlingen uit Funchal via een verborgen voetpad het dal in zodra er gevaar van Franse zeerovers dreigde.

Vandaag verblijven we een nachtje in een suite (ja, heerlijk luxe!) in Hotel Jardim Atlantico in Calheta.

Na al het outdoor natuurschoon hebben we ons ondergedompeld in de luxe van een hotel: indoor swimmingpool (de kids vonden het geweldig), sauna (zalig!), ligbad/douche met zalige, grote, dikke badhanddoeken. En morgenochtend wacht ons nog een internationaal ontbijtbuffet (zonder dat ik daarna hoef af te wassen!). Daarna gaan we verder touren/wandelen/exploren.